موارد مصرف قرص ایمی پرامین چیست و چه عوارضی دارد؟

کاربرد قرص ایمی پرامین برای چیست؟
کاربرد و نحوه مصرف قرص ایمی پرامین

موارد مصرف | نحوه مصرف | عوارض جانبی | موارد احتیاطی | تداخل دارویی | دوز مصرف | اشکال دارویی

ایمی پرامین چیست؟

ایمی پرامین (با نام انگلیسی: Imipramine و نام تجاری: توفرانیل) از داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای تجویزی است که با متعادل سازی ماده طبیعی خاص در مغز (انتقال دهنده های عصبی مانند نوراپی نفرین) که سطح آن در افراد مبتلا به افسردگی نامتعادل می شود عمل می کند.

این دارو همچنین با مسدود کردن اثر ماده طبیعی خاصی به نام استیل کولین روی مثانه اثر می گذارد.

موارد مصرف ایمی پرامین

ایمی پرامین برای درمان افسردگی تجویز می شود که به بهبود روحیه، خواب، اشتها، سطح انرژی و علاقه فرد به زندگی روزمره کمک می کند.

این دارو برای درمان شب ادراری در کودکان 6 سال و بالاتر نیز مصرف می شود.

گاهی پزشکان از ایمی پرامین به عنوان یک داروی خارج از برچسب برای تسکین درد مزمن استفاده می کنند.

تجویز خارج از برچست (off-label prescribing) زمانی است که که تجویز یک دارو برای حداقل یک مورد بیماری تایید شده و پزشک مجاز است آن را برای هر مشکل یا نشانه دیگری که به نظر می رسد دارو در درمان آن موثر باشد استفاده کند.

نحوه مصرف ایمی پرامین

این دارو به صورت خوراکی با یا بدون غذا معمولا 1 تا 4 بار در روز طبق دستور پزشک مصرف می شود.

در صورت خواب آلودگی بیمار در طول روز، پزشک گاهی توصیه می کند کل دوز در یک نوبت و قبل از خواب میل شود.

دوز مصرف ایمی پرامین با توجه به شرایط پزشکی بیمار و واکنش بدن به درمان مشخص می شود و در کودکان بر اساس وزن بدن می باشد.

برای کاهش عوارض جانبی احتمالی، پزشک معمولا از دوز کم شروع کرده به تدریج دوز را افزایش می دهد.

ایمی پرامین برای درمان شب ادراری کودکان معمولا 1 ساعت قبل از خواب مصرف می شود اما اگر کودک معمولا اوایل خواب شب ادراری دارد می توان زیر نظر پزشک دارو را در طول روز و در دوزهای جداگانه مصرف کرد (مثلا یک دوز بعد از ظهر و یک دوز هنگام خواب)

از افزایش یا کاهش دوز بدون مشورت با پزشک اجتناب کنید. افزایش دوز باعث تسریع بهبودی بیماری نمی شود بلکه ممکن است عوارض جانبی دارو را افزایش دهد.

تاثیر ایمی پرامین معمولا در روزهای اولیه دوره درمان محسوس نیست، در صورتی که این دارو برای افسردگی تجویز شده ممکن است 3 هفته طول بکشد تا اثر کامل آن را احساس کنید.

ادامه مصرف دارو – حتی اگر پس از مدتی احساس خوبی پیدا کرده اید – مهم است. بدون مشورت با پزشک از قطع ناگهانی دارو اجتناب کنید چون ممکن است علائم بیماری تشدید شود.

در صورت نیاز به قطع ایمی پرامین، پزشک احتمالا به تدریج دوز مصرفی را کاهش می دهد.

در صورت مصرف طولانی مدت ایمی پرامین برای درمان شب ادراری در کودکان، ممکن است دارو به مرور اثر خود را از دست بدهد و نیاز به تغییر دوز زیر نظر پزشک باشد.

اگر در دوره درمان علائم بیماری بهبود پیدا نکرده یا تشدید یابد با پزشک مشورت کنید.

عوارض جانبی ایمی پرامین

در صورت بروز علائم آلرژیک مانند کهیر، مشکل تنفسی، ورم صورت، لب ها، زبان یا گلو با اورژانس تماس بگیرید.

هرگونه علائم جدید یا تشدید علائم موجود را به پزشک گزارش دهید، از جمله:

  • تغییرات روحی و خلق و خو
  • اضطراب
  • حملات هراس
  • مشکلات خواب
  • افزایش اشتها
  • حالت تهوع یا استفراغ
  • یبوست
  • خارش یا جوش های پوستی
  • تعریق زیاد
  • اقدامات ناگهانی و بدون انگیزه قبلی
  • تحریک پذیری
  • آشفتگی
  • رفتار خصمانه
  • پرخاش گری
  • بی قراری
  • بیش فعالی ذهنی یا جسمی
  • افسردگی بیشتر یا افکار به خودکشی یا صدمه زدن به خود

در صورت عوارض جانبی زیر با پزشک تماس بگیرید:

  • تاری دید، دید تونلی، درد چشم یا ورم یا دیدن هاله در اطراف لامپ
  • احساس سبکی سر مانند غش کردن
  • درد سینه شدید یا جدید، ضربان قلب کوبنده یا لرزش در قفسه سینه
  • بی حسی ناگهانی یا ضعف، مشکلات بینایی، مشکل گفتاری یا مشکل تعادل
  • علائم شبه پارکینسون مانند لرزش دست ها یا کشیدن پاها
  • ناهنجاری های خونی مانند کاهش تعداد گلبول های سفید خون یا سطح پایین پلاکت ها و گلبول ها
  • سندرم ترشح نامناسب هورمون ادراری (SIADH)
  • افکار مربوط به خودکشی
  • تب، گلو درد
  • سردرگمی، توهم، افکار یا رفتار غیر طبیعی
  • ادرار دردناک یا مشکل
  • تشنج
  • زردی (زرد شدن پوست یا چشم)

عوارض جانبی شایع ممکن است شامل موارد زیر باشد:

  • احساس سوزن سوزن شدن، ضعف یا عدم تعادل
  • دهان خشک، حالت تهوع، استفراغ، یبوست، اسهال
  • تغییرات بینایی، زنگ زدن گوش ها
  • ورم پستان (در مردان یا زنان)
  • کاهش میل جنسی، ناتوانی جنسی یا مشکل در ارگاسم

نکته 1: ایمی پرامین و الکل هر دو می توانند باعث خشکی دهان، خشکی چشم، سرگیجه و سردرگمی شوند و مصرف همزمان آن ها این عوارض جانبی را تشدید می کند.

نکته 2: سعی کنید هنگام مصرف ایمی پرامین از خوردن گریپ فروت یا آب آن اجتناب کنید زیرا آب این میوه می تواند سرعت تجزیه ایمی پرامین در بدن را کاهش داده و باعث افزایش خطرناک سطح این دارو در خون شود.

موارد ذکر شده لیست کامل عوارض جانبی ایمی پرامین نمی باشد، توصیه می شود در صورت مشاهده هر گونه علائم مشکوک با پزشک مشورت کنید.

موارد احتیاطی مصرف ایمی پرامین

  • قبل از مصرف دارو در صورت حساسیت به این دارو یا سایر داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای مانند دزیپرامین و آمی تریپتیلین یا سایر آلرژی ها با پزشک مشورت کنید.
  • قبل از مصرف دارو سابقه پزشکی خود را به پزشک اطلاع دهید، به خصوص اگر از مشکلات یا بیماری های زیر رنج برده اید:

– حمله قلبی اخیر
– مشکلات تنفسی مانند آسم یا برونشیت مزمن
– سابقه شخصی یا خانوادگی به گلوکوم (نوع زاویه بسته)
– دیابت
– اختلالات خوردن (مانند پرخوری عصبی)
– مشکلات قلبی (مانند آریتمی، بیماری عروق کرونری)
– مشکلات کبدی
– مشکلات کلیوی
– سابقه شخصی یا خانوادگی بیماری های روحی روانی (مانند اختلال دو قطبی، اسکیزوفرنی)
– پر کاری تیروئید
– مشکلات ادراری (مانند بزرگ شدن پروستات)
– تشنج و هر موردی که خطر بروز تشنج را افزایش می دهد مانند اعتیاد به الکل، آرام بخش ها، شوک درمانی برقی، آسیب یا بیماری مغزی مانند سکته
– انواع خاصی از تومورها (مانند فئوکروموسیتوم، نوروبلاستوما)
– بیماری پارکینسون
– زندگی در آب و هوای بسیار گرم
– سن کمتر از 25 سال یا بالای 65 سال

  • ایمی پرامین ممکن است باعث بروز اختلال طولانی شدن زمان QT شود که روی ریتم قلب اثر می گذارد و در برخی موارد نادر ممکن است به ضربان قلب سریع یا نامنظم کشنده یا علائم دیگر مانند سرگیجه شدید و خستگی منجر شده و لازم است به اورژانس مراجعه شود.
  • ابتلا به برخی بیماری های خاص یا مصرف برخی داروها ممکن است خطر طولانی شدن زمان QT را افزایش دهد. قبل از مصرف ایمی پرامین لیست داروهای مصرفی خود را در اختیار پزشک قرار داده و در صورتی که به مشکلات قلبی خاص (نارسایی قلبی، ضربان قلب کند، طولانی شدن زمان QT در EKG) مبتلا بوده یا سابقه خانوادگی ابتلا به مشکلات قلبی خاص ( از جمله طولانی شدن زمان QT در EKG و مرگ و میر ناشی از بیماری قلبی) دارید به پزشک اطلاع دهید.
  • پایین بودن سطح پتاسیم یا منیزیم در خون نیز خطر ابتلا به اختلال طولانی شدن زمان QT را افزایش می دهد به خصوص اگر داروهای خاص مانند دیورتیک ها مصرف می کنید یا دچار تعریق شدید، اسهال یا استفراغ هستید.
  • قبل از عمل جراحی لیست داروهای خود را در اختیار پزشک یا دندانپزشک قرار دهید.
  • این دارو ممکن است باعث سرگیجه، خواب آلودگی یا تاری دید شود و مصرف همزمان الکل یا ماری جوانا سرگیجه یا خواب آلودگی را تشدید می کند. زمانی که تحت تاثیر دارو هستید از رانندگی، کار با ماشین آلات سنگین و هر گونه فعالیتی که به هوشیاری کامل نیاز دارد اجتناب کنید.
  • برای کاهش حالت سرگیجه و سبکی سر به آرامی از حالت نشسته یا دراز کشیده بلند شوید.
  • ایمی پرامین ممکن است باعث حساسیت بیشتر بدن به نور خورشید شود، بعد از مصرف از قرار گرفتن در معرض نور خورشید و دستگاه های برنزه کننده خودداری کنید و هنگام خارج شدن از منزل ضد آفتاب استفاده کرده و در صورت بروز آفتاب سوختگی یا تاول های پوستی و قرمزی با پزشک مشورت کنید.
  • این دارو روی کنترل قند خون اثر منفی می گذارد، اگر به دیابت مبتلا هستید باید به طور مرتب قند خون خود را کنترل کرده و نتایج را به پزشک گزارش دهید. همچنین در صورت بروز علائمی مانند تشنگی یا ادرار بیش از حد با پزشک مشورت کنید.
  • افراد مسن ممکن است نسبت به برخی عوارض جانبی ایمی پرامین به خصوص سرگیجه (احتمالا موقع بلند شدن)، خواب آلودگی، یبوست، مشکل ادراری، تغییرات خلق و خو مانند گیجی، آشفتگی و عوارض قلبی مانند طولانی شدن Q حساسیت بیشتری داشته باشند، سرگیجه، خواب آلودگی و گیجی در افراد مسن خطر سقوط و زمین خوردن آن ها را افزایش می دهد.

ایمی پرامین در بارداری

ایمی پرامین جزو داروهای دسته C برای بارداری می باشد، به این معنا که بر اساس تحقیقات انجام شده روی حیوانات این دارو می تواند تاثیر منفی روی جنین داشته باشد، همچنین تحقیقات کافی روی انسان انجام نشده است.

مصرف این دارو در دوران بارداری تنها در مواقع واقعا مورد نیاز و زیر نظر پزشک امکان پذیر است.

نوزادانی که مادر آن ها در دوران حاملگی داروهای مشابه این دارو استفاده کرده اند بعد از تولد گاهی دچار عوارضی همچون مشکلات ادراری، خواب آلودگی طولانی مدت، لرزش و تشنج شده اند.

با این وجود از آن جا که مشکلات روحی و روانی درمان نشده مانند افسردگی، اضطراب و اختلالات هراس در این دوران می تواند مشکل ساز شود از قطع دارو بدون مشورت با پزشک اجتناب کنید.

اگر در دوره درمان قصد بارداری دارید یا باردار شده اید حتما با پزشک مشورت کنید.

ایمی پرامین در شیردهی

ایمی پرامین از شیر مادر به نوزاد منتقل می شود و می تواند اثرات بدی روی سلامت نوزاد بگذارد، قبل از شیردهی حتما با پزشک مشورت کنید.

ایمی پرامین در کودکان

مصرف ایمی پرامین برای درمان افسردگی در کودکان و نوجوانان کمتر از 18 سال مورد تایید نیست و نباید برای درمان شب ادراری کودکان کمتر از 6 سال مصرف شود.

در استفاده از این دارو در کودکان احتیاط کرده و طبق دستور پزشک عمل کنید.

ایمی پرامین برای چه بیماری است؟
ایمی پرامین برای چه بیماری است؟

تداخل دارویی ایمی پرامین

در صورت مصرف داروهای زیر از مصرف ایمی پرامین اجتناب کرده و با پزشک مشورت کنید:

  • کلورکون (فسفات کلسیم)
  • داروهای آماده سازی روده مانند فسفات پتاسیم یا سیترات پتاسیم
  • فلومازنیل
  • داروهای ضربان قلب نامنظم مانند دروندارون، دیزوپیرامید و پروکاینامید
  • زیووکس (لینزولید)
  • امسام (سلژیلین ترانس درمال)

سایر داروهایی که با این دارو تداخل دارند عبارتند از:

  • کوردارون، نکسترون یا پاکرون (آمیودارون)
  • داروهای ضربان قلب نامنظم مانند تیکوسین (دوفتیلید)، دوبوتامین، بتاپاک یا بتاپاک ای اف (سوتالول)
  • تاگامت (سایمتیدین)
  • افدرا و افدرین
  • اپی پن (اپی نفرین)
  • متادوز و دولوفین (متادون)
  • بیاکسین (کلاریترومایسین)
  • داروهای خاص برای فشار خون بالا مانند کلونیدین، گوانادرل، گوانتیدین
  • داروهای مثانه یا ادراری مانند داریفناسین، فسوترودین، اکسی بوتینین، تولترودین، سولیفناسین
  • هر داروی ضد افسردگی دیگر
  • داروهای باز کننده برونش مانند آکلیدینیوم، ایپراتروپیوم، تیوتروپیوم یا اومه کلیدینیوم
  • داروهای درمان اسید اضافی معده، زخم معده، بیماری ماشین یا سندرم روده تحریک پذیر
  • داروهای تشنج مانند فنی توئین یا فنوباربیتال و داروهای باربیتورات
  • آنتی کولینرژیک ها مانند آتروپین، آلکالوئیدهای بلادونا، اسکوپولامین (هیوسین)، داروهای بیماری پارکینسون مانند بنزتروپین
  • دیگوکسین
  • مکمل های تیروئید
  • اسید والپروئیک
  • قرص های رژیمی، محرک ها، داروهای ADHD مانند ریتالین یا ادرال
  • هالوپریدول
  • هالوفانترین
  • برخی مهار کننده های پروتئاز HIV مانند فوس امپرناویر
  • فنوتیازین ها مانند تیوریدازین
  • پیموزاید
  • تربینافین
  • ترازودون

مصرف همزمان ایمی پرامین با مهارکننده های مونوآمین اکسیداز ممکن است باعث عوارض جدی شده و کشنده باشد، از جمله:

  • ایزوکاربوکسازید
  • لینزولید
  • متیلن بلو
  • موکلوبماید
  • فنلزین
  • پروکاربازین
  • راساژیلین
  • سافینامید
  • سلژیلین
  • ترانیل سیپرومین

اگر در 14 روز قبل از مصرف ایمی پرامین از مونوآمین اکسیداز (از جمله موارد بالا) استفاده کرده اید از مصرف این دارو اجتناب کنید.

در صورت مصرف همزمان ایمی پرامین و داروهایی که باعث افزایش سروتونین می شوند خطر ابتلا به سندرم سروتونین یا سمیت – به خصوص هنگام شروع مصرف یا افزایش دوز داروها – افزایش می یابد. از جمله این داروها می توان به موارد زیر اشاره کرد:

  • قرص های اکستازی
  • مخمر سنت جان
  • داروهای ضد افسردگی خاص از جمله SSRIs ها مانند فلوکستین یا پاروکستین و SNRIs ها مانند دولوکستین یا ونلافاکسین)

نکته: مصرف همزمان ایمی پرامین با سایر داروهای خواب آور باعث تشدید عوارض جانبی این دارو می شود، در صورت مصرف قرص های خواب آور، ضد درد خواب آور، شل کننده های عضلانی یا داروهای اضطراب، افسردگی یا تشنج با پزشک مشورت کنید.

توجه: موارد ذکر شده در بالا کامل نمی باشد. توصیه می شود قبل از مصرف ایمی پرامین حتما پزشک را از لیست تمام داروهای مصرفی شیمیایی و گیاهی، مکمل ها، ویتامین ها و غیره مطلع کنید.

دوز مصرف ایمی پرامین

نکته مهم: ایمی پرامین یک داروی تجویزی است و دوز مصرف آن تنها توسط پزشک و با توجه به شرایط پزشکی بیمار تعیین می شود، از مصرف خودسرانه یا کاهش و افزایش مصرف این دارو اجتناب کنید و حتما قبل از مصرف آن با پزشک مشورت کنید.

پزشک برای درمان افسردگی احتمالا از دوز مصرف روزانه بین 25 تا 75 میلی گرم به مدت 3 تا 4 روز شروع کرده و با توجه به واکنش بدن به درمان به تدریج دوز را افزایش دهد.

از مصرف روزانه بیش از 300 میلی گرم – مگر در مواردی که پزشک تجویز کند – اجتناب کنید.

به طور کلی دوز مصرف ایمی پرامین در افراد مسن 65 ساله و بالاتر نباید از 100 میلی گرم در روز تجاوز کند. دوزهای بالاتر خطر بروز عوارض جانبی را افزایش می دهد.

دوز مصرف ایمی پرامین برای کنترل درد با توجه به وزن و سایر فاکتورها تعیین می شود.

در صورت مصرف ایمی پرامین اگر یک دوز را فراموش کرده اید به محض یادآوری آن را مصرف کنید اما اگر تقریبا نوبت دوز بعدی رسیده، دوز از دست رفته را رد کنید و از دو برابر کردن مقدار دارو اجتناب کنید.

عوارض مصرف بیش از حد ایمی پرامین

مصرف بیش از حد ایمی پرامین می تواند کشنده باشد و در صورت بروز مشکلات تنفسی یا حالت غش کردن لازم است به اورژانس مراجعه شود.

برخی علائم اوردوز ایمی پرامین شامل خواب آلودگی شدید، توهم، ضعف، ضربان قلب سریع یا نامنظم، غش کردن یا تشنج می باشد.

اشکال دارویی ایمی پرامین

قرص ایمی پرامین 10، 25 و 50 میلی گرم

منابع: webmddrugseverydayhealth

🔥 برای مشاهده سریع جدیدترین فال های امروز روی دکمه زیر کلیک فرمایید

فال ام را نشان بده

فال حافظ کوکا