یدالله رویایی سردمدار شعر حجم – گونه ای از شعر نو فارسی – 17 اردیبهشت 1311 در دامغان به دنیا آمد. از آثار معروف او می توان به بر جاده های تهی، شعرهای دریایی، دلتنگی ها، از دوستت دارم، لب ریخته ها، هفتاد سنگ قبر، من گذشته : امضا و در جستجوی آن لغت تنها اشاره کرد.
در این مقاله مجموعه ای از اشعار برگزیده یدالله رویایی را ارائه کرده ایم که می توانید برای پست، کپشن و استوری اینستاگرام به کار ببرید.
***
تو باز می آیی
با نافی از خلیج احمر
و رانی از عصای موسی
و شكل راه رفتن تو
معنای مثنوی است
و روح مولوی است اینک
كز ساق تو حكایت نی را بر می دارد
******
بر پله های دریا رفتار موج هاست
رفتار موج ها را ای کاش آهنگ بودم
******
در هیئت هوا دائم مراقبتم می کند
او هست هرجا هوا که هست
نه می گریزم می خواهم
نه می توانم بگریزم
ناچار در هوای او هر چیز مثل هوا زیبا می گردد
من شکل حرف خودم می شوم
گل شکل عطر خودش و اوست دوست
وقتی هوا مجسمه ای از اوست
******
برداشتن ات در من سنگینی کرد
برداشتن من سنگین بود
برداشتن آب میان لب هات
یک بار چنان در نوسان آمد
که نام تو را هیجان آب
همراه عطش آورد و نوشت
تا فاجعه بر چیزهای معمولی افتاد ابدی شان کرد
بر من چه فرود آمد تا برداشتن ام را سنگین کرد
برداشتن آب چرا در من سنگین است
شاید هیجان نام تو میان آب
معنای عطش ـ شاید ـ این است
و زائر فریاد خودش را نشناخت، دیوانه شد
******
من از دوستت دارم
از تو سخن از به آرامی
از تو سخن از به تو گفتن
از تو سخن از به آزادی
وقتی سخن از تو می گويم
از عاشق از عارفانه می گويم
از دوستت دارم
از خواهم داشت
از فكر عبور در به تنهایی
من با گذر از دل تو می كردم
من با سفر سياه چشم تو زيباست
خواهم زيست
من با به تمنای تو خواهم ماند
من با سخن از تو خواهم خواند
ما خاطره از شبانه می گيريم
ما خاطره از گريختن در ياد
از لذت ارمغان در پنهان
ما خاطره ايم از به نجواها
من دوست دارم از تو بگويم را
ای جلوه از به آرامی
من دوست دارم از تو شنيدن را
تو لذت نادر شنيدن باش
تو از به شباهت از به زيبایی
بر ديده تشنه ام تو ديدن باش
******
از تو می آید آنچه که منم
وقتی که تمام من می آید از آنچه تمام توست
من می روم از آنچه منم
و آنگاه چیزی است
به من دوان دوان می آید
******
من با به تمنای تو خواهم ماند
من با سخن از تو خواهم خواند
ما خاطره از شبانه می گيريم
ما خاطره از گريختن در ياد
از لذت ارمغان در پنهان
ما خاطره ايم از به نجواها
من دوست دارم از تو بگويم را
ای جلوه از به آرامی
من دوست دارم از تو شنيدن را
تو لذت نادر شنيدن باش
تو از به شباهت از به زيبایی
بر ديده تشنه ام تو ديدن باش
******
سنگینم از سوال و از خواب
اینجا هوای ساده معما می شود
و واژه ای برای بیداری پیدا نمی کنم
******
با تو بهار ديوانه ایست كه از درخت بالا می رود
و می رود تا باد
با باد من از درخت بالا می افتم
******
تمام حرف بر سر حرفی است
که از گفتن آن عاجزیم
******
در حاشیه حالت خود بودم
پهلوی من از کنار جستجو می رفت
وقتی که تنم بالا آن علت اولی را تن می زد
در اول جستجو بودم او بودم
******
زمین فصاحت برگ چنار را
به باد خسته پاییز می سپرد
هوا ترنم سودایی شکفتن را
ز نبض بی تپش خاک می گرفت
غروب حرف خودش را به گوش جنگل خاموش گفته بود
و شیروانی لال میان دوده افشان شب شبح می شد
میان درهم هذیان من دو شعله ی سبز
نشست به روی شیشه تار ملال پرده شکست
و از حقیقت اشیا بوی شک برخاست
و با حقیقت اشیا بوی او پیوست
تمام پنجره من خیال او شده بود
تمام پوستم از عطر آشتی بیمار
تمام ذهن من از نور و نسترن سرشار
من از رطوبت سبز نگاه او دیدم
که در نهایت چشمش کبوتر دل من
قلمرویی ز برهنه ترین هواها داشت
و اشتیاق تب آلود بام های بلند
در آفتاب ز پرواز دور او می سوخت
ز روی پنجره من خیال او پر زد
و شب ادامه گرفت و من ادامه گرفتم
🔥 برای مشاهده سریع جدیدترین فال های امروز روی دکمه زیر کلیک فرمایید
