داروی گالانتامین چیست؟ | موارد مصرف | نحوه مصرف | عوارض جانبی | موارد احتیاطی | تداخل دارویی | دوز مصرف | اشکال دارویی
گالانتامین از داروهای مهار کننده کولین استراز است که برای بیماران مبتلا به آلزایمر تجویز شده و به کاهش گیجی و زوال عقل خفیف ناشی از این بیماری کمک می کند. این دارو نیز مانند سایر داروهای شیمیایی با وجود همه فواید آن ممکن است عوارض جانبی متعددی به دنبال داشته باشد.
در ادامه با کوکا همراه باشید تا با گالانتامین و موارد مصرف آن آشنا شده و درباره عوارض جانبی آن بیشتر بدانیم.
گالانتامین چیست؟
گالانتامین (با نام انگلیسی: Galantamine و نام تجاری: رازادین) از داروهای متعلق به گروه مهار کننده های کولین استراز است که باعث افزایش غلظت استیل کولین – نوعی انتقال دهنده عصبی در مغز – شده و به رفع عدم تعادل این ماده که در اثر بیماری هایی همچون آلزایمر ایجاد می شود و همچنین بهبود عملکرد سلول های عصبی مغز کمک می کند.
استیل کولین برای فرایندهای حافظه، تفکر و استدلال اهمیت دارد و سطح آن در مغز افرادی که دچار زوال عقل هستند معمولا کمتر از دیگران است.
موارد مصرف گالانتامین
گالانتامین برای درمان گیجی یا زوال عقل خفیف تا متوسط مرتبط با بیماری آلزایمر تجویز می شود.
این دارو برای درمان آلزایمر نمی باشد بلکه با بهبود حافظه، هوشیاری و توانایی انجام کارهای روزمره به کاهش علائم این بیماری کمک می کند.
نکته مهم: داروی گالانتامین ممکن است با اسامی تجاری گوناگونی در بازار عرضه شود که در بالا تنها به یکی از آن ها اشاره شده است.
نحوه مصرف گالانتامین
گالانتامین خوراکی معمولا دور بار در روز – صبح و شب – دقیقا طبق دستور پزشک مصرف می شود.
هنگام مصرف این دارو مایعات زیادی بنوشید مگر آن که پزشک دستور دیگری داده باشد.
پزشک معمولا برای کاهش خطر عوارض جانبی گالانتامین دوز مصرف را به مرور افزایش می دهد.
مقدار مصرف گالانتامین با توجه به وضعیت پزشکی و پاسخ بدن به درمان تعیین می شود و نباید بیش از حداکثر دوز توصیه شده – 24 میلی گرم در روز – باشد.
اگر از فرم محلول این دارو استفاده می کنید حتما به دستور العمل درج شده روی برچسب دارو دقت کنید.
اگر بیش از 3 روز مصرف دارو را قطع کرده اید پزشک ممکن است مجددا از دوز کم شروع کرده و به تدریج دوز را افزایش دهد.
برای اثر بخشی بهتر این دارو آن را به طور منظم مصرف کنید.
ممکن است 4 هفته طول بکشد تا گالانتامین به طور کامل اثر کند.
در صورت تشدید شدن علائم بیماری به پزشک اطلاع دهید.
عوارض جانبی گالانتامین
در صورت بروز علائم آلرژیک همچون کهیر، مشکل تنفسی، ورم در صورت، لب ها، زبان یا گلو با اورژانس تماس بگیرید.
گالانتامین می تواند باعث واکنش های پوستی جدی شود، در صورت مشاهده اولین نشانه های هر گونه راش پوستی حتی خفیف، مصرف دارو را قطع کرده و با پزشک تماس بگیرید.
در صورت مشاهده عوارض زیر بلافاصله مصرف گالانتامین را قطع کرده و با پزشک مشورت کنید:
- درد قفسه سینه، ضربان قلب آهسته
- کم شدن ادرار یا قطع شدن آن
- خون در ادرار
- علائم خونریزی معده از جمله مدفوع خونی یا قیری، سرفه خون آلود یا استفراغ شبیه دانه های قهوه
- مشکلات کبدی با علائم حالت تهوع، درد قسمت فوقانی معده، خارش، احساس خستگی، کاهش اشتها، تیره شدن ادرار، مدفوع به رنگ خاک رس، زردی (زرد شدن پوست و چشم)
- علائم کم آبی بدن مانند احساس تشنگی یا گرمای شدید، مشکل در ادرار کردن، تعریق شدید، پوست خشک یا داغ
- احساس سبکی سر مانند حالت غش کردن
- واکنش های پوستی شدید با علائم تب، گلو درد، ورم در صورت یا زبان، سوزش چشم ها، درد پوست به همراه جوش های پوستی بنفش یا قرمز که به خصوص به صورت یا قسمت فوقانی بدن سرایت کرده و باعث تاول و پوسته می شوند
برخی عوارض شایع گالانتامین عبارت است از:
- حالت تهوع، استفراغ، اسهال، کاهش اشتها
- سردرد، سرگیجه
- کاهش وزن
موارد ذکر شده لیست کامل عوارض جانبی گالانتامین نمی باشد، توصیه می شود در صورت مشاهده هر گونه علائم مشکوک با پزشک مشورت کنید.
موارد احتیاطی مصرف گالانتامین
- قبل از مصرف گالانتامین در صورت حساسیت به این دارو یا گیاهان نرگس زرد یا هر گونه آلرژی دیگر به پزشک اطلاع دهید.
- قبل از استفاده سابقه پزشکی خود را در اختیار پزشک قرار دهید به خصوص اگر از مشکلات یا بیماری های زیر رنج برده یا می برید:
– مشکلات کبدی
– مشکلات کلیوی
– مشکلات معده یا روده مانند زخم یا خونریزی
– مشکلات قلبی از جمله سندرم سینوس بیمار، برادیکاردی، بلاک های AV، آریتمی
– مشکلات تنفسی و ریوی مانند آسم شدید، بیماری انسدادی مزمن ریوی
– تشنج
– مشکلات ادرار کردن مثلا به واسطه پروستات بزرگ شده
- قبل از عمل جراحی لیست داروهای خود را در اختیار پزشک یا دندانپزشک قرار دهید.
- در دوره مصرف این دارو ممکن است دچار سرگیجه یا خواب آلودگی شوید و الکل یا ماری جوانا می تواند آن ها را تشدید کند. تا زمانی که تحت تاثیر دارو هستید از رانندگی، کار با ماشین آلات سنگین و هر گونه فعالیتی که به هوشیاری کامل نیاز دارد اجتناب کنید.
- از مصرف الکل اجتناب کرده و در صورت مصرف ماری جوانا به پزشک اطلاع دهید.
- داروی گالانتامین را با یک لیوان آب پر مصرف کنید و برای جلوگیری از کم آبی بدن طی دوره مصرف این دارو هر روز 6 تا 8 لیوان آب بنوشید.
- اگر قصد عمل جراحی دارید مدتی قبل از موعد عمل به پزشک بگویید، ممکن است نیاز باشد برای مدت کوتاه مصرف این دارو را قطع کنید.
- اگر به هر دلیل مدتی مصرف این دارو را قطع کرده اید برای تعیین مجدد دوز مصرف به پزشک مراجعه کنید.
گالانتامین در بارداری
مصرف گالانتامین در دوران بارداری تنها در مواقعی که واقعا نیاز است و زیر نظر پزشک امکان پذیر می باشد. هنوز مشخص نشده که این دارو به جنین آسیب می رساند یا خیر، اگر باردار هستید یا قصد بارداری دارید حتما با پزشک مشورت کنید.
گالانتامین در شیردهی
تاکنون مشخص نشده گالانتامین به شیر مادر منتقل می شود یا خیر، قبل از شیردهی با پزشک مشورت کنید.
تداخل دارویی گالانتامین
برخی داروهایی که ممکن است با گالانتامین تداخل داشته باشند عبارتند از:
- داروهای ضد کولینرژیک مانند آتروپین، دیفن هیدرامین، هیوسین، تولترودین
- آسپرین (دوزهای بالا که برای آرتریت استفاده می شود)
- داروهای کولینرژیک مانند بتانیکول
- داروهای سرماخوردگی یا آلرژی حاوی آنتی هیستامین مانند بنادریل و غیره
- داروهای بیماری پارکینسون
- داروهای درمان اسید معده، زخم معده، بیماری ماشین یا سندرم روده تحریک پذیر
- داروهای مثانه یا ادرار مانند داریفناسین، فسوترودین، اکسی بوتینین، تولترودین، سولیفناسین
- داروهای ضد آسم و گشاد کننده برونش مانند آکلیدینیوم، ایپراتروپیوم یا تیوتروپیوم
- مهارکننده های کولین استراز مانند نئوستیگمین
- استفاده طولانی مدت از داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی مانند ایبوپروفن، ناپروکسن
- ضد قارچ های آزول از جمله کتوکونازول، آمی تریپتیلین
- داروهای ضد افسردگی SSRI شامل پاروکستین، کینیدین
- داروهای قلبی، داروهایی که ضربان قلب را کاهش می دهند یا منجر به انسداد AV می شوند از قبیل بتا بلاکرها مانند متوپرولول، پروپرانولول و داروی دیگوکسین
توجه: به مصرف آسپرین با دوز کم که توسط پزشک و برای جلوگیری از حمله قلبی یا سکته مغزی تجویز شده – معمولا دوزهای بین 81 تا 325 میلی گرم در روز – ادامه دهید.
توجه: موارد ذکر شده در بالا کامل نمی باشد و داروهای ذکر شده ممکن است با اسامی تجاری دیگری عرضه شده باشد، بنابراین برای جلوگیری از هر گونه تداخل دارویی توصیه می شود قبل از مصرف گالانتامین حتما پزشک را از لیست تمام داروهای مصرفی شیمیایی و گیاهی، مکمل ها، ویتامین ها و غیره مطلع کنید.
دوز مصرف گالانتامین
گالانتامین یک داروی تجویزی است و دوز مصرف آن تنها توسط پزشک و با توجه به شرایط پزشکی بیمار تعیین می شود، از مصرف خودسرانه یا کاهش و افزایش مصرف این دارو اجتناب کنید و حتما قبل از مصرف با پزشک مشورت کنید.
دوز مصرف گالانتامین با توجه به وضعیت پزشکی و واکنش بدن به درمان تعیین می شود و با توجه به فرم تجویزی متفاوت است.
به عنوان مثال کپسول های طولانی رهش گالانتامین معمولا یک بار در روز – صبح ها – و قرص کوتاه اثر گالانتامین یا محلول خوراکی آن معمولا دو بار در روز – صبح و شب – به همراه وعده غذایی تجویز می شود، در این مورد دقیقا طبق دستور پزشک عمل کنید.
گفته شده مصرف کپسول های طولانی رهش به همراه غذا اثر دارویی آن را افزایش می دهد.
از شکستن، باز کردن، جویدن یا خرد کردن کپسول های طولانی رهش اجتناب کنید.
در صورت فراموش کردن یک دوز بلافاصله بعد از یادآوری آن را مصرف کنید اما اگر به زمان نوبت بعدی نزدیک هستید از مصرف خودداری و از دو برابر کردن دوز در نوبت بعدی اجتناب کنید.
عوارض مصرف بیش از حد گالانتامین
در صورت مصرف بیش از حد گالانتامین با اورژانس تماس بگیرید، برخی عوارض اوردوز این دارو عبارتند از:
- تهوع شدید
- استفراغ
- گرفتگی معده
- ضعف عضلانی یا اسپاسم
- آبکی شدن چشم
- احساس سرخوشی
- افزایش ادرار یا حرکات روده
- تعریق
- ضربان قلب آهسته
- احساس سبکی سر یا غش
- تشنج
اشکال دارویی گالانتامین
برخی اشکال دارویی گالانتامین در ایران عبارتند از:
قرص آلزامین 4، 8 و 12 میلی گرم
قرص گالانتامین 4، 8 و 12 میلی گرم
قرص ریموریل 4، 8 و 12 میلی گرم
قرص ریموریل 12 میلی گرم
قرص رمینیل (رمنیل) 4، 8 و 12 میلی گرم
کپسول آهسته رهش رمینیل (رمنیل) 8، 16 و 24 میلی گرم
قرص رمیفارم 4، 8 و 12 میلی گرم
کپسول گالامر ای آر 8، 16 و 24 میلی گرم
منابع: webmd – drugs – everydayhealth
🔥 برای مشاهده سریع جدیدترین فال های امروز روی دکمه زیر کلیک فرمایید
