گلچینی از زیباترین اشعار نو در مورد فصل بهار و نوروز همراه با عکس نوشته های بهاری از شاعران معاصر ایران برای پست، کپشن و استوری اینستاگرام
***
خوشا به بخت بلندم که در کنار منی
تو هم قرار منی هم تو بی قرار منی
گذشت فصل زمستان گذشت سردی و سوز
بیا ورق بزن این فصل را، بهار منی
******
کاش باران بزند
سبزه ها مست شوند
باد غوغا بکند لای موهای بهار
پیچک خاطره ات از تن پنجره ی فاصله بالا برود
و به دندان دو دنیا و هزاران آدم
گره ی ماندن تو وا نشود
******
این سان که با هوای تو در خویش رفته ام
گویی بهار در نفس مهربان توست
******
مرا هزار امید است و هر هزار تویی
شروع شادی و پایان انتظار تویی
بهارها که ز عمرم گذشت و بی تو گذشت
چه بود غیر خزان ها اگر بهار تویی
******
نرم نرمک می‌رسد اینک بهار
خوش به حال روزگار!
******
شعر سال نو سهراب سپهری
من صدای نفس
باغچه را می شنوم
و صدای سرفه روشنی
از پشت درخت
عطسه آب از هر رخنه سنگ
چکچک چلچله از سقف بهار
و صدای کفش ایمان را
در کوچه شوق …
******
قرارمان همین بهار
زیر شکوفه های شعر …!
آنجا که واژه ها
برای تو گل می کنند
آنجا که حرف های زمین افتاده ام
دوباره سبز می شوند
وَ دست های عاشقمان
گره در کارِ سبزه ها می اندازند
قرارمان زیرِ چشم های تو !
آنجا که شعر نم نم شروع می شود …!
******
مانده تا برف زمین آب شود.
مانده تا بسته شود این همه نیلوفر وارونه چتر.
ناتمام است درخت.
زیر برف است تمنای شنا کردن کاغذ در باد
و فروغ تر چشم حشرات
و طلوع سر غوک از افق درک حیات.
مانده تا سینی ما پر شود از صحبت سمبوسه و عید.
در هوایی که نه افزایش یک ساقه طنینی دارد
و نه آواز پری می‌رسد از روزن منظومه برف
تشنه زمزمه‌ام.
مانده تا مرغ سرچینه هذیانی اسفند صدا بردارد.
پس چه باید بکنم
من که در لخت‌ترین موسم بی‌چهچه سال
تشنه زمزمه‌ام؟
بهتر آن است که برخیزیم
رنگ را بردارم
روی تنهایی خود نقشه مرغی بکشم.
******
بهار
و این همه دلتنگی؛
نه،
شاید فرشته ای به اشتباه،
فصل ها را
ورق زده باشد..
“رضا کاظمی”
******
شعرِ بهار
غُنچه کرد
در دفترم
نوروز که آمد ……..
******
سالی در راه است
سالی پر برکت
سالی که اگر خواهی
نیست در آن حسرت
برف ها آب شدند
غصه ها از ما دور
یک دل خوش دارم
که شده سنگ صبور
تو در این خانه تکانی بتکان
هر چه از درد حکایت میکرد
بگذار پاک شوی از غم ها
خالی شوی از دوده ی درد
******
بهار من بُوَد
آن گه
که
یار
می آید…
“”هوشنگ ابتهاج”
******
شعر نو در مورد فصل بهار
در گشودند به باغ گل سرخ…
و من دلشده را
به سراپرده ی رنگین تماشا بردند
من به باغ گل سرخ
با زبان بلبل
خواندم
درسماع شب سروستان
دست افشاندم
در پریخانه ی پر نقشِ هزار آینه اش
خویشتن را
به هزاران سیما
دیدم.
با لب آینه
خندیدم…
من به باغ گل سرخ
همره قافله ی رنگ و نگار
به سفر رفتم
از خاک به گُل
رقص رنگین شکفتن را
در چشمه ی نور
مژده دادم به بهار
من به باغ گلِ سرخ
زیر آن ساقه ی تر
عطر را زمزمه کردم تا صبح
من به باغ گل سرخ
در تمام شب سرد
روشنایی را خواندم با آب
و سحر را
به گل و سبزه
بشارت دادم …!
******
عید آمده سربه سبزه وگل بزنیم
با برگ شقایقی تفال بزنیم
هر چند که دوریم زهم با دم عشق
بین دلمان تا به ابد پل بزنیم
******
بهار
گل نیست
شکوفه نیست
نه سبزه وُ
نه سفره‌ی هفت‌سین …
بهار
تویی که هر سال
تکرار می شوی
تکراری اما، نه!
******
بهار
میان سفره ی هفت سین
شکوفه کرده است
در قاب عکس تو!
******
نوبت سال کهن
با غم دیرینه گذشت
سال نو
با طرب و غلغله شوق دمید
نوروز مبارک
******
شعر نو در مورد بهار و نوروز
باز کن پنجره‌ها را که نسیم
روز میلاد اقاقی‌ها ر جشن می‌گیرد و بهار روی هر شاخه،
کنار هر برگ شمع روشن کرده است…
باز کن پنجره‌ها ر و بهاران را باور کن!
“فریدون مشیری”
******
زمين
در دفتر خاطراتش
نام روزهایی كه
حالش خوب بود را
بهار گذاشت
و زيرش
با قلمی سبز نوشت
‘آدمی نيست كه عاشق نشود فصل بهار’
******
دلم می خواهد باران ببارد
و صدای پاهایت را
قطره های باران
به خانه ام بیاورند
بهار بیا …
که من بی تاب
شقایق های توام
🔥 برای مشاهده سریع جدیدترین فال های امروز روی دکمه زیر کلیک فرمایید
