درمان واریس پا، تنها جنبه زیبایی ندارد. بیماری واریس می تواند مشکلات زیادی برای سلامتی شخص ایجاد کند، از جمله، لخته شدن خون، اگزمای وریدی، تجزیه پوست و زخم و گاها به ندرت باعث ایجاد سرطان پوست می شود. برای واریس درمان های متفاوتی وجود دارد که از آن جمله می توان به اسکلروتراپی واریس اشاره کرد.
علت واریسی شدن رگ های پا
سیاهرگ ها یا همان ورید ها، در واقع مسئول بازگرداندن خون بدون اکسیژن از بدن به سمت قلب هستند. در پاها، خون در وریدهای سطحی که درست در زیر پوست پا قرار دارند، جمع آوری می شود و به سیاهرگ های عمیق تری که در داخل ماهیچه های ساق پاها قرار دارند، می رسند و این خون در نهایت به سمت قلب بازمی گردد.
عملکرد عضلانی ماهیچه های ساق پا، به پمپاژ بهتر خون در خلاف جهت گرانش زمین به سمت قلب، کمک می کند. در سیاهرگ ها، دریچه های یک طرفه ای وجود دارند که از حرکت خون به سمت عقب (به سمت پایین یا همان خلاف جهت گردش خون)، جلوگیری می کنند.
در صورتی که این دریچه ها به درستی بسته نشوند، خون به سمت عقب بازگشته و در سیاهرگ های سطحی جمع می شود. با گذشت زمان، وریدهای آسیب دیده با خون، متورم شده و متسع می شوند، این حالت در واقع همان واریس است. وریدهای واریسی به شکل ناهموار و کج و معوج، پیچ می خورند و به رنگ آبی تیره ظاهر می شوند.
درمان واریس با لیزر و اسکلروتراپی بسیار شایع تر از جراحی واریس هستند. در ادامه دو روش اسکلروتراپی و جراحی را بررسی خواهیم کرد.
درمان واریس پا با اسکلروتراپی
برخی از وریدهای واریسی و عنکبوتی را می توان با استفاده از روش اسکلروتراپی، درمان کرد. روش اسکلروتراپی، شامل تزریق مواد شیمیایی تحریک کننده به نام اسکلروزان است، که به ورید آسیب دیده تزریق می شود. این ماده محرک، ورید را مجبور به اسپاسم می کند و ورید به طور کامل از بین می رود.
در واقع با گذشت زمان، دیواره های رگ از بین رفته، بهبود می یابند و ورید مسدود شده دیگر قادر به انتقال خون نیست و به طور کلی از سیستم گردش خون حذف می شود.
واریس های پا، پس از اسکلروتراپی به آرامی از بین می روند و به طور کلی ناپدید می شوند، این پروسه به اندازه وریدها بستگی دارد و با توجه به اندازه آن ها، بین دو الی شش ماه طول می کشد. استفاده از جوراب های فشاری، می تواند باعث سرعت بخشیدن به این پروسه شود. وریدهای کوچکتر حدود سه الی شش روز، به فشرده سازی با استفاده از جوراب فشاری نیاز دارند، در حالی که وریدهای بزرگتر ممکن است حدود شش هفته زمان نیاز داشته باشند.
اسکلروتراپی واریس، به طور معمول حداقل یک ساعت و نیم طول می کشد. پس از انجام عمل، باید زمان زیادی را برای پیاده روی در نظر بگیرید.
مراحل انجام اسکلروتراپی واریس پا
- در حالی که ایستاده اید، جراح محل تزریق مناسب را روی پاهای شما علامت گذاری می کند.
- جراح، در حالتی که روی تخت دراز کشیده اید، عمل تزریق را روی پاهای شما انجام می دهد.
- بلافاصله پس از تزریق، شما باید از بانداژ و جوراب فشاری استفاده کنید. باید بانداژها را بسیار محکم کنید.
- سپس باید حدود نیم ساعت پیاده روی کنید.
سوزن ظریفی که برای تزریق استفاده می شود، درد زیادی ایجاد نمی کند، فقط شما ممکن است تزریق کردن را به صورت خیلی خفیف احساس کنید. برخی از افراد ممکن است پس از تزریق، احساس سوزش داشته باشند، که این احساس پس از چند ثانیه از بین می رود.
هر ورید ممکن است با توجه به اندازه و شدت واریس آن، به چندین تزریق نیاز داشته باشد، که این تزریق ها به فاصله زمانی چند هفته انجام می شوند. بسیاری از وریدهای مختلف را می توان تنها در یک جلسه درمانی، از بین برد.
واکنش های آلرژیک به ماده تزریق شده یعنی همان اسکلروزان، بسیار نادر است.
اگر سیاهرگی که مشکل دارد را نتوان با چشم مشاهده کرد، جراح از دستگاه اولتراسوند برای هدایت کردن سوزن به منظور تزریق استفاده می کند، که به این روش اکوسکلروتراپی گویند. استفاده از این روش، به جراح کمک می کند تا وریدهای طبیعی و غیرطبیعی را به راحتی در زیر پوست تشخیص دهد. روش اسکلروتراپی با استفاده از اولتراسوند، در برخی موارد مناسب تر است، از جمله:
- افراد مبتلا به وریدهای واریسی
- وریدهای عنکبوتی که به تزریق های متداول، پاسخ نداده اند.
- وجود زخم روی پا
- افراد مبتلا به سایر عوارض وریدهای واریسی، مانند تغییر رنگدانه ها و اگزما.
اقدامات احتیاطی پس از اسکلروتراپی برای وریدهای واریسی یا عنکبوتی
برای بهبود گردش خون در وریدهای عمقی تر، پیاده روی پس از اسکلروتراپی ضروری است. برای کاهش خطر بروز کبودی، تورم و همینطور سایر عوارض مانند التهاب و لخته شدن خون، باید از جوراب های فشاری استفاده کنید. انجام ورزش منظم، کنترل وزن و همینطور در صورت امکان، استفاده از جوراب های ساق بلند، در حین پروسه درمان و پس از آن به بیماران، توصیه می شود.
درمان واریس پا با جراحی
وریدهای سطحی اصلی که به آن ها ورید صافن کوچک و بزرگ گویند، در صورت ابتلا به واریس معمولا فقط با جراحی درمان می شوند. در روش جراحی ورید، جراح به جای ایجاد یک برش بزرگ، برای رسیدن به ورید، از چندین برش کوچک استفاده می کند. بسته به محل وریدهای واریسی، این برش ها ممکن است در کشاله ران یا پشت زانو و یا هر مکان دیگری باشند.
درمان واریس پا با شکافتن و بستن
در این روش جراح، ورید را شکافته و گره می زند، به این عمل بستن ورید گویند. عمل برداشتن ورید، شامل قرار دادن یک ابزار کوچک و باریک درون ورید از طریق یک برش کوچک ایجاد شده روی پا است. سپس ورید با استفاده از برش دوم، بیرون کشیده می شود.
درمان واریس پا با فلبکتومی
در این روش، جراح، برش های کوچکی ایجاد می کند و با استفاده از قلاب مخصوص، وریدها را برمی دارد.
مراقبت های پیش از جراحی واریس پا
پزشکان براساس آزمایشات و اسکن های متعدد انجام شده، تصمیم می گیرند که از کدام روش برای درمان وریدهای واریسی استفاده کنند. این آزمایشات شامل معاینه های فیزیکی و سونوگرافی است. شما باید اطلاعات زیادی را در اختیار پزشک خود قرار دهید، از جمله:
- سابقه پزشکی شما. زیرا برخی از شرایط پیشین بیمار، بر تصمیم گیری تیم پزشکی برای انتخاب روش جراحی و بیهوشی بیمار، تاثیر می گذارد.
- لیست کاملی از داروهای مصرفی خود را در اختیار پزشک معالجتان قرار دهید، حتی داروهای بدون نسخه.
- هر گونه حساسیت دارویی یا آلرژیک خاص را به پزشک معالج، اطلاع دهید.
- در صورت باردار بودن، باید به پزشک اطلاع دهید، زیرا جراحی وریدهای واریسی به طول کلی برای زنان باردار، ممنوع است.
مراقبت های بلافاصله پس از جراحی واریس پا
پس از عمل جراحی واریس، می توانید انتظار شرایط زیر را داشته باشید:
- برای کاهش کبودی، پاهای خود را محکم ببندید.
- برای کنترل درد، از داروهای مسکن استفاده کنید.
- پس از عمل، حتما پیاده روی کنید.
- احتمال دارد یک الی دو روز، در بیمارستان بستری شوید.
عوارض جانبی رایج جراحی واریس پا
- تورم. این تورم ایجاد شده ممکن است چند هفته طول بکشد و سپس از بین می رود. تورم بیشتر در پا و مچ پا دیده می شود.
- جای زخم. اسکارهای حاصل از برش ها، به نسبت وریدهای واریسی کمتر قابل توجه هستند، و پس از مدتی، محو می شوند.
- لکه های قهوه ای روی پوست، که پس از گذشت مدت زمانی، از بین می روند.
- احساس درد، تورم و کبودی در پوست و همینطور ماهیچه های ساق پا.
- صدمات احتمالی به عصب ها، باعث بروز حس سوزن سوزن شدن در پاها می شود. این صدمات ممکن است به مرور زمان بهبود یابند. در برخی موارد تا دو سال بعد از عمل، ممکن است وجود داشته باشند.
چرا زنان بیشتر از مردان به واریس پا مبتلا میشوند؟
ما به طور قطع، دلایل ایجاد وریدهای واریسی و عنکبوتی را نمی دانیم، با این حال در بسیاری موارد، این یک مساله ارثی است. شواهد نشان می دهد که زنان بیش از مردان، به واریس پا مبتلا می شوند. تغییرات در سطح استروژن در خون زنان، در ایجاد واریس نقش مهمی دارد. این مدل تغییرات هورمونی در دوران بلوغ، بارداری، شیردهی و یائسگی بیشتر رخ می دهد.
عواملی که ممکن است خطر ابتلا به واریس را افزایش دهند.
عوامل زیادی وجود دارند که ممکن است خطر ابتلا به واریس را افزایش دهند، از جمله می توان به نشستن یا ایستادن طولانی مدت و همینطور عدم تحرک برای مدت طولانی و ورزش نکردن، اشاره کرد. از دیگر دلایل افزایش خطر ابتلا به واریس، می توان چاقی و افزایش وزن را نام برد.
علائم وجود واریس در پاها
اگر این دریچه های معیوب در داخل وریدهای اصلی و عمیق تر که در داخل ماهیچه های ساق پا قرار دارند، به وجود آید، ممکن است مشکل جدی برای سلامت بدن ایجاد کند. مشکلات مرتبط با واریس شامل موارد زیر است:
- احساس درد در پاها
- بروز بثورات پوستی مانند اگزما
- بروز لکه های قهوه ای روی سطح پوست که در اثر پاره شدن رگ ها، ایجاد می شوند.
- زخم های پوستی
- تشکیل لخته های خونی در داخل وریدها که به آن ترومبوفلبیت گویند.
پیشگیری از ظهور رگ های واریسی و عنکبوتی
برخی از توصیه های کمک کننده برای جلوگیری از ابتلا به وریدهای واریسی و عنکبوتی عبارتند از:
- از جوراب های ساق بلند استفاده کنید.
- وزن خود را در محدوده استاندارد و سالم حفظ کنید.
- به طور منظم ورزش کنید.
- از پوشیدن کفش های تنگ و پاشنه بلند خودداری کنید، زیرا این کفش ها بر عملکرد صحیح وریدهای بزرگتر تاثیر می گذارند.
🔥 برای مشاهده سریع جدیدترین فال های امروز روی دکمه زیر کلیک فرمایید
