بیماری مقاربتی کلامیدیا چیست، چه علائمی دارد و چگونه درمان می شود؟

کلامیدیا (chlamydia) از شایعترین بیماری های مقاربتی است که با آنتی بیوتیک های خوراکی درمان می شود.

کلامیدیا (chlamydia) یکی از شایعترین بیماری های مقاربتی محسوب می شود. عفونت کلامیدیا به راحتی گسترش می یابد، زیرا که اغلب علائم خاصی ندارد و ممکن است به صورت نادانسته به همسر و یا شریک جنسی منتقل شود. در واقع در حدود 75% عفونت های کلامیدیا در زنان بدون علامت و 50% عفونت کلامیدیا در مردان بدون علامت هستند.
از کجا باید بدانیم که به کلامیدیا مبتلا شده ایم؟

تا زمانی که علائم عفونت کلامیدیا بروز نکند، گفتن این نکته که آیا شما به کلامیدیا دچار هستید یا خیر کار چندان آسانی نیست. اما هنگامی که این عفونت رخ بدهد، علائم بیماری یک تا سه هفته بعد از رابطه جنسی بروز کرده و می تواند شامل موارد زیر باشد:

علائم کلامیدیا در زنان

ترشحات غیر طبیعی از واژن که ممکن است بوی بدی نیز داشته باشد.
خونریزی بین قاعدگی ها
دوره های قاعدگی دردناک
شکم درد همراه با تب
درد در هنگام رابطه جنسی
خارش و سوزش در داخل و یا اطراف واژن
ادرار دردناک

علائم کلامیدیا در مردان

ترشح مقدار کمی مایع روشن و یا کدر از نوک آلت تناسلی مردانه
ادرار دردناک
خارش و سوزش در اطراف نوک آلت تناسلی (مجرای خروجی آلت تناسلی)
درد و ورم در اطراف بیضه ها

تشخیص کلامیدیا چگونه است؟

برای تشخیص کلامیدیا چند آزمون مختلف وجود دارد که پزشکتان می تواند انجام دهد. احتمالا پزشک با استفاده از سواب یک نمونه از مجرای ادراری در مردان و دهانه رحم در زنان می گیرد و برای تجزیه و تحلیل به آزمایشگاه ارسال می کند. آزمایش های دیگری نیز وجود دارند که به کمک آنها می توان ادرار را از نظر وجود باکتری و یا عدم آن بررسی کرد.

درمان کلامیدیا چگونه است؟

اگر شما به بیماری مقاربتی کلامیدیا دچار شده باشید، پزشک برای شما آنتی بیوتیک خوراکی تجویز می کند (به یاد داشته باشید که قبل از مصرف خودسرانه هر دارویی، به ویژه آنتی بیوتیک ها، به پزشک مراجعه کرده و زیر نظر پزشک دارو مصرف کنید.) معمولا پزشک به شما توصیه می کند که شریک جنسیتان نیز برای تشخیص و درمان کلامیدیا به وی مراجعه کند تا از بروز مجدد عفونت و یا شیوع بیشتر آن جلوگیری شود.

با کمک روش های درمانی، عفونت باید در عرض یک تا دو هفته از بین برود. بسیار مهم است که شما تا آخر آنتی بیوتیک های تجویز شده ی پزشکتان را (حتی اگر احساس می کنید که کاملا درمان شده اید) مصرف کنید.

ممکن است زنان مبتلا به عفونت کلامیدیای شدید، مجبور به بستری و استفاده از آنتی بیوتیک های تزریقی و همچنین مسکن ها شوند.

بعد از سپری کردن دوره های درمانی، انجام مجدد آزمایش ها برای اطمینان از برطرف شدن کامل عفونت الزامیست. این حالت در صورتی که هنوز مطمئن نیستید که شریک جنسی شما به طور کامل درمان شده است اهمیت بیشتری پیدا می کند. تا زمانی که به طور کامل از درمان هر دو (شما و شریک جنسیتان) مطمئن نشده اید، رابطه جنسی نداشته باشید.

اگر کلامیدیا درمان نشود چه اتفاقی می افتد؟

اگر برای درمان کلامیدیا اقدام نکنید ممکن است چندین مشکل مختلف به وجود بیاید:

در زنان: اگر کلامیدیا بدون درمان رها شود، شما در معرض ابتلا به عفونت های لگن قرار می گیرید که می تواند منجر به آسیب دیدن لوله های اتصال تخمدان به رحم، و یا حتی ممکن است منجر به نازایی شود. عفونت کلامیدیای درمان نشده، می تواند خطر بارداری خارج رحمی را افزایش دهد. علاوه بر این، کلامیدیا می تواند باعث تولد زودرس شود و یا عفونت در هنگام زایمان از طریق مادر به نوزاد منتقل شده و منجر به عفونت چشم، کوری و یا پنومونی (pneumonia) در نوزاد شود.
در مردان: کلامیدیای درمان نشده در مردان می تواند منجر به بیماری ای به نام اورتریت غیرگنوکوکی (NGU) که یک نوع عفونت مجاری ادراریست شود. همچنین می تواند منجر به اپیدیدیمیت (epididymitis – عفونت مجرایی که اسپرم را از بیضه ها به بیرون منتقل می کند – اپیدیدیم) و یا پروکتیت (proctitis – التهاب راست روده) شود.

پیشگیری از عفونت کلامیدیا

برای کاهش خطر ابتلا به عفونت کلامیدیا موارد زیر را به یاد داشته باشید:

هنگام رابطه جنسی از کاندوم استفاده کنید و بعد از اتمام رابطه کاندوم را دور بیاندازید.
پایبندی به خانواده و داشتن فقط یک شریک جنسی.
اگر فکر می کنید که به عفونت کلامیدیا دچار شده اید، قبل از هر گونه تماس جنسی به پزشک مراجعه کنید.

در صورت مشاهده هر گونه علائمی در آلت تناسلی مانند ترشحات، سوزش هنگام ادرار، درد غیر معمول و یا اختلالات پوستی از داشتن هر گونه رابطه جنسی پرهیز کرده و بلافاصله به پزشک مراجعه کنید. اگر پزشک عفونت کلامیدیا و یا هر گونه بیماری مقاربتی دیگری را تشخیص داد باید به شریک یا شریک های جنسی خود خبر دهید تا آنها نیز برای تشخیص و درمان این بیماری اقدام کنند.

از آنجا که کلامیدیا اغلب علائم خاصی ندارد، لذا افراد آلوده به این بیماری ممکن است ندانسته آن را منتقل کنند. پزشکان توصیه می کنند در صورتی که بیش از یک شریک جنسی دارید، حتی اگر هیچ علائمی از این بیماری را ندارید، به طور منظم برای بیماری کلامیدیا آزمایش دهید.

علائم عفونت کلامیدیا

اغلب عفونت کلامیدیا علائم خاصی ندارد. اما اگر این علائم بروز کنند می توانند شامل موارد زیر باشند:

در مردان:

ترشح بی رنگ و یا زرد کمرنگ از نوک آلت تناسلی مردانه
تکرر ادرار و سوزش ادرار
قرمز شدن نوک آلت تناسی مردانه

در زنان:

احساس ناراحتی خفیف که ممکن است با گرفتگی های حین قاعدگی اشتباه گرفته شود.
ترشحاتی از واژن که ممکن است بد بو نیز باشند.
خونریزی در بین قاعدگی ها
قاعدگی های دردناک
احساس درد در هنگام رابطه جنسی
خارش و یا سوزش در داخل و یا اطراف واژن
درد در هنگام دفع ادرار

در موارد زیر به پزشک مراجعه کنید:

بعد از مشاهده هر کدام از علائم بالا بلافاصله به پزشک مراجعه کنید زیرا که کلامیدیای پیشرفته، به ویژه در زنان، می تواند منجر به نازایی شود.

اگر زنان تب بالا و سایر علائم شبیه به آنفلوانزا مانند لرز، درد در پشت، کاهش وزن و اسهال همراه با درد شدید در لگن، خونریزی بعد از رابطه جنسی، حالت تهوع شدید و کمر درد شدید را در زمانی معین تجربه کردند، ممکن است به التهاب شدید لگن مبتلا شده باشند که این حالت یکی از عوارض جدی بیماری کلامیدیا بوده که می تواند به نازایی منجر شود.

به ندرت، عفونت کلامیدیا در دستگاه تناسلی می تواند باعث ورم مفاصل همراه با ضایعات پوستی و التهاب چشم و مجرای ادرار (سندرم رایتر-Reite`s Syndrome) شود./ شفاجو

🔥 برای مشاهده سریع جدیدترین فال های امروز روی دکمه زیر کلیک فرمایید

فال ام را نشان بده

فال حافظ کوکا
جاوید
مدیر سایت، نویسنده و مترجم، سردبیر و سئو کار ارشد سایت کوکا