مشخصات ظاهری پانگولین | خصوصیات رفتاری | انواع پانگولین | محل زندگی | غذای پانگولین | دشمن پولک پوست | زاد و ولد | طول عمر | حقایق جالب درباره مورچه خوار فلس دار
پانگولین یا پولک پوست نوعی پستاندار آسیایی و آفریقایی است که به داشتن بدن پوشیده از فلس به شهرت رسیده و عمده غذایش را مورچه و موریانه تشکیل می دهد.
این حیوان خجالتی و بی خطر اگرچه در طول تاریخ بسیار مورد توجه انسان ها بوده اما طی ماه های اخیر توجه بیشتری را به خود جلب کرده زیرا به نظر برخی محققان احتمالا یکی از حیوانات واسطه ای می باشد که ویروس کرونا را از خفاش به انسان ها منتقل کرده است.
اگر درباره این حیوان کنجکاو هستید در ادامه با کوکا همراه باشید تا با خصوصیات رفتاری و ظاهری پانگولین بیشتر آشنا شویم.
مشخصات ظاهری پانگولین
بسیاری از مردم گمان می کنند پانگولین نوعی خزنده است اما این حیوان در واقع به خانواده بزرگ پستانداران تعلق دارد.
جثه پانگولین ممکن است کوچک – به اندازه یک گربه خانگی – یا بزرگ باشد، به طور کلی اندازه این حیوان بین 30 تا 152 سانتی متر – بسته به نوع آن – متغیر است.
وزن پانگولین بسته به نوع آن بین 1.5 تا 33 کیلوگرم است و در بیشتر گونه ها نرها معمولا 10 تا 50 درصد از ماده ها سنگین تر هستند.
پانگولین سر کوچک با پوزه بلند و زبان درازی دارد که با کمک آن می تواند مورچه ها را از داخل لانه شان شکار کند به همین دلیل به نام مورچه خوار فلس دار نیز به شهرت رسیده است.
پانگولین ها دندان ندارند و نمی توانند غذای خود را بجوند به همین دلیل سنگ می خورند تا غذا داخل معده آن ها خرد و هضم شود.
این حیوان در هر پا سه چنگال دارد که به او کمک می کند تا لانه مورچه و موریانه را شکافته و در گونه های درختی از درخت ها بالا برود.
فلس پانگولین
قسمت عمده بدن پانگولین از سر تا دم با پوسته سخت و فلس مانند پوشیده شده، فلس ها تیز و شاخی و محکم هستند و جنس آن ها مانند ناخن انسان از ماده کراتین می باشد که 20 درصد وزن پانگولین را تشکیل داده است.
برخی قسمت های بدن این حیوان از جمله صورت، بخش داخل پاها، گلو و شکم بدون فلس هستند.
فلس ها مانند مو در طول زندگی پانگولین رشد کرده و بزرگ تر می شوند اگرچه تعدادی از آن ها زمانی که حیوان زمین را به قصد جستجوی مواد غذایی حفر کرده و تونل می زند از بدنش جدا می شود.
دم پانگولین
دم فلسی پانگولین بسیار قوی است و می تواند کل وزن بدنش را تحمل کند. دم به خصوص برای پانگولین های درختی بسیار پر کاربرد است، آن ها دم های خاصی دارند که باعث می شود راحت تر از درختان بالا بروند.
ماده ها از دم خود برای حمل نوزادان استفاده می کنند.
زبان پانگولین
پانگولین زبان دراز و چسبناکی دارد که اگر آن را به طور کامل از دهان بیرون بیاورد طول آن معمولا از طول بدنش بیشتر می شود و گاهی به بیش از 40 سانتی متر می رسد.
زبان پانگولین تا نزدیک لگن کشیده شده و به آخرین جفت دنده متصل شده است.
این حیوان به زبانی بلند نیاز دارد تا بتواند مورچه ها را از داخل لانه شان شکار کند.
خصوصیات رفتاری پانگولین
پانگولین ها تنها زندگی می کنند و اغلب شب ها مشغول فعالیت هستند. اکثر آن ها روی زمین ساکن هستند اما برخی گونه ها نیز درختی می باشند.
پانگولین هنگامی که احساس خطر می کند همانند یک توپ محکم به خود پیچیده و گرد می شود و در همان حال بوی بدی از خود ساطع می کند. این بو به دلیل ترشح مایع از غدد مخصوص نزدیک مقعد پانگولین است که از آن برای علامت گذاری قلمرو و همچنین دفاع از خود استفاده می کند و بی شباهت به بوی راسو نیست.
یکی از جالب ترین خصوصیات رفتاری پانگولین نحوه شکارش است. این حیوان برای این که هنگام شکار از حمله مورچه ها در امان باشد گوش و بینی خود را با عضلات قوی این نواحی می بندد، همچنین عضلات خاصی در دهان دارد که از فرار کردن این حشرات از داخل دهان جلوگیری می کند.
انواع پانگولین
به طور کلی هشت گونه پانگولین – چهار گونه آسیایی و چهار گونه آفریقایی – وجود دارد گرچه شواهد فسیلی نشان داده این حیوان در واقع بومی کشورهای اروپایی می باشد.
انواع پانگولین عبارتند از:
- پانگولین چینی
- پانگولین هندی یا پانگولین دم کلفت
- پانگولین سوندا یا پانگولین مالایی
- پانگولین فیلیپینی
- پانگولین درختی یا پانگولین شکم سفید
- پانگولین دم دراز یا شکم سیاه
- پانگولین غول پیکر
- پانگولین کیپ یا پانگولین زمینی یا پانگولین آفریقای جنوبی
محل زندگی پانگولین
پانگولین ها با توجه به گونه آن ها در زیستگاه های طبیعی مختلف از جنگل های گرمسیری، باتلاقی و دشت ها گرفته تا بیابان های خشک زندگی می کنند.
به طور کلی آن ها به جاهایی علاقه دارند که غذا – مورچه و موریانه – و آب کافی در دسترس آن ها باشد.
غذای پانگولین
پانگولین معمولا مورچه و موریانه می خورد اما از برخی بی مهره ها و سایر حشرات نیز تغذیه می کند.
گفته شده یک پانگولین روزانه می تواند حدود 20 هزار مورچه بخورد که در سال حدود 73 میلیون مورچه می شود.
دشمن پانگولین
پوست محکم و فلس مانند پانگولین باعث شده تعداد بسیاری کمی از شکارچیان قادر به شکار این حیوان باشند.
معمولا گربه های بزرگی همچون شیر، پلنگ و ببر تنها شکارچیانی هستند که می توانند این حیوان را بخورند اگرچه حیوانات قوی دیگری همچون کفتار نیز گاهی در شکار این حیوان موفق می شوند.
با این حال اصلا عجیب نیست پانگولین به قدری در زره قوی خود بماند که یک گله شیر از شکارش خسته شده و او را رها کنند.
از همه این ها گذشته بدترین دشمن پانگولین ها انسان ها هستند و امروزه نسل این گونه جانوری به دلیل شکار بی رویه و غیر قانونی شکارچیان انسان مورد تهدید قرار گرفته و بسیاری از انواع آن در خطر انقراض قرار دارند.
زاد و ولد پانگولین
پانگولین ها تنها زندگی می کنند و معمولا فقط موقع جفت گیری با هم هستند.
دوره بارداری پانگولین ماده بسته به نوع آن بین 69 تا 150 روز می باشد. اکثر پانگولین ها در هر زایمان تنها یک بچه به دنیا می آورند اگرچه دو یا سه بچه زایی هم بین گونه های آسیایی دیده شده است.
نوزاد پانگولین هنگام تولد تقریبا 15 سانتی متر طول دارد و وزن آن به 34 گرم می رسد، فلس ها هنگام تولد نرم هستند و پس از دو روز سخت می شوند.
نوزادان تا سه ماهگی که از شیر گرفته می شوند معمولا روی دم مادر خود سوار می شوند، آن ها از یک ماهگی می توانند مورچه و موریانه نیز بخورند.
بعضی پانگولین های نر تا وقتی که فرزندشان مستقل شود در لانه کنار خانواده خود می مانند.
پانگولین ها حدود دو سالگی به بلوغ جنسی می رسند.
طول عمر پانگولین
طول عمر پانگولین در طبیعت مشخص نیست زیرا این حیوانات بسیار خجالتی هستند و مطالعه آن ها دشوار است، با این حال در قفس طول عمر برخی از آن ها حدود 20 سال ثبت شده است.
حقایق جالب درباره پانگولین ها
- پانگولین تنها پستانداری است که بدنش با فلس پوشیده شده است.
- کلمه پانگولین از کلمه مالایی penggulung گرفته شده که به معنای “چیزی که می چرخد” می باشد زیرا پانگولین زمانی که توسط دشمن تهدید می شود بدن خود را مانند یک توپ محکم جمع کرده، روی زمین می غلتد و برای شکارچی غیر قابل نفوذ می شود.
- رژیم غذایی خاص پانگولین باعث شده نگهداری اش در قفس سخت باشد.
- شکم پانگولین با مو پوشیده شده است.
- پانگولین ها بیشتر از هر حیوان دیگر مهره دارند. دم پانگولین شکم سیاه بین 46 تا 47 مهره دارد که بیشترین در حیوانات است.
- گرچه پانگولین از نظر ظاهری و رفتاری شبیه مورچه خوار و آرمادیلو است اما بیشتر به خانواده خرس ها، گربه ها و سگ ها نزدیک می باشد.
- تخمین زده شده روی بدن یک پانگولین با اندازه متوسط حدود 900 تا 1000 فلس وجود دارد.
منابع: discoverwildlife – nationalgeographic – savepangolins
🔥 برای مشاهده سریع جدیدترین فال های امروز روی دکمه زیر کلیک فرمایید
