خرم آن روز کز این منزل ویران بروم
راحت جان طلبم و از پی جانان بروم
گر چه دانم که به جایی نبرد راه غریب
من به بوی سر آن زلف پریشان بروم
دلم از وحشت زندان سکندر بگرفت
رخت بربندم و تا ملک سلیمان بروم
چون صبا با تن بیمار و دل بی‌طاقت
به هواداری آن سرو خرامان بروم
در ره او چو قلم گر به سرم باید رفت
با دل زخم کش و دیده گریان بروم
نذر کردم گر از این غم به درآیم روزی
تا در میکده شادان و غزل خوان بروم
به هواداری او ذره صفت رقص کنان
تا لب چشمه خورشید درخشان بروم
تازیان را غم احوال گران باران نیست
پارسایان مددی تا خوش و آسان بروم
ور چو حافظ ز بیابان نبرم ره بیرون
همره کوکبه آصف دوران بروم
تعبیر غزل شماره 359 حافظ در فال شما :
برای بستن دهان مردم هیچ کاری نمی توان کرد. اگر مصمم هستید به آرزوها و اهدافی که برای خود تعیین کرده اید دست پیدا کنید از شماتت ها و حرف های منفی اطرافیان دلگیر و آزرده خاطر نشوید.
از همان ابتدا می دانستید برای رسیدن به هدف خود با سختی ها و موانع دشواری روبرو خواهید شد، پس ناامید نشده و به تلاش ادامه دهید. از مشکلات نترسید و با دقت و دوراندیشی تصمیم بگیرید تا به مراد دل برسید.
