غزل شماره 227 دیوان حافظ : گر چه بر واعظ شهر این سخن آسان نشود

گر چه بر واعظ شهر این سخن آسان نشود
تا ریا ورزد و سالوس مسلمان نشود

رندی آموز و کرم کن که نه چندان هنر است
حیوانی که ننوشد می و انسان نشود

گوهر پاک بباید که شود قابل فیض
ور نه هر سنگ و گلی لؤلؤ و مرجان نشود

اسم اعظم بکند کار خود ای دل خوش باش
که به تلبیس و حیل دیو مسلمان نشود

عشق می‌ورزم و امید که این فن شریف
چون هنرهای دگر موجب حرمان نشود

دوش می‌گفت که فردا بدهم کام دلت
سببی ساز خدایا که پشیمان نشود

حسن خلقی ز خدا می‌طلبم خوی تو را
تا دگر خاطر ما از تو پریشان نشود

ذره را تا نبود همت عالی حافظ
طالب چشمه خورشید درخشان نشود

تعبیر غزل شماره 227 حافظ در فال شما :

از غرور و ریاکاری حذر کنید و با پیدا کردن دوستان جدید رنگ عوض نکنید که کار چندان عاقلانه ای نیست. گاهی گذشته خود را به یاد آورید و از شکست ها و اشتباهاتی که انجام داده اید درس عبرت بگیرید و از تجربه ها استفاده کنید.

عشق و محبت ورزیدن به دیگران است که باقی می ماند و فریبکاری پایان خوبی برای شما نخواهد داشت. از فرصت هایی که پیش می آید کمال استفاده را بکنید و بیهوده زمان خود را هدر ندهید.