موارد مصرف و عوارض جانبی قرص لووفلوکساسین چیست؟

نوشته شده توسط

۷ آذر ۱۳۹۸

عوارض و زمان مصرف قرص لووفلوکساسین — عوارض و موارد مصرف قرص لووفلوکساسین

لووفلوکساسین چیست؟

لووفلوکساسین (به انگلیسی: Levofloxacin و با نام تجاری: تاوانکس) از داروهای آنتی بیوتیک تجویری است که به گروه دارویی فلوروکینولون ها تعلق داشته و برای درمان عفونت های باکتریایی تجویز می شود.

این دارو معمولا به صورت قرص خوراکی، محلول خوراکی، ویال برای تزریق و همچنین به صورت قطره چشمی لووفلوکساسین عرضه می شود.

موارد مصرف لووفلوکساسین

قرص خوراکی لووفلوکساسین برای درمان عفونت های باکتریایی در بزرگسالان تجویز می شود، این عفونت ها شامل موارد زیر می باشد:

ذات الریه یا پنومونی
عفونت سینوسی
بدتر شدن برونشیت مزمن
عفونت های پوستی
عفونت پروستات مزمن
عفونت دستگاه ادراری
پیلونفریت (عفونت کلیه)
سیاه زخم ریوی
طاعون

همچنین ممکن است از لووفلوکساسین به عنوان بخشی از درمان ترکیبی به همراه سایر داروها استفاده شود.

نحوه مصرف لووفلوکساسین

این دارو برای درمان کوتاه مدت است و باید طبق دستور پزشک مصرف شود.

در صورت عدم مصرف دارو یا قطع آن بدون مشورت پزشک، ممکن است عفونت بهبود پیدا نکرده و یا تشدید شود. اگر احساس بهبودی می کنید همچنان به درمان خود تا پایان دوره ادامه دهید.

در صورت عدم مصرف به موقع یا فراموش کردن دارو ممکن است دارو به خوبی عمل نکند.

می توانید این دارو را با یا بدون غذا مصرف کنید، مصرف آن با غذا می تواند به کاهش درد معده کمک کند.

در صورت نیاز به شکستن یا دو نیم کردن دارو می توانید این کار را انجام دهید.

عوارض جانبی لووفلوکساسین

لووفلوکساسین ممکن است باعث بروز عوارض جانبی خفیف تا جدی شود. در ادامه لیست برخی از این عوارض ذکر شده است اما کامل نمی باشد.

عوارض جانبی شایع

برخی از عوارض جانبی شایع لووفلوکساسین شامل موارد زیر است:

حالت تهوع
سردرد
اسهال
بی خوابی (مشکلات خواب)
یبوست
سرگیجه

این عوارض ممکن است طی چند روز تا چند هفته از بین برود، در صورت شدید شدن علائم یا ادامه دار شدن با پزشک مشورت کنید.

عوارض جانبی جدی

در صورت مشاهده هر یک از عوارض جدی زیر سریع با پزشک تماس بگیرید، اگر احساس می کنید علائم ایجاد شده تهدید کننده زندگی هستند به اورژانس مراجعه کنید:

1. واکنش های آلرژیک با علائم:

کهیر
مشکل تنفسی یا بلع
ورم لب، زبان یا صورت
سفتی گلو یا تغییر صدا
ضربان قلب سریع
حالت غش
راش های پوستی

2. اثر منفی روی سیستم عصبی مرکزی با علائم:

تشنج
توهم (شنیدن صداها، دیدن یا احساس کردن چیزهایی که واقعی نیستند)
بی قراری
اضطراب
رعشه (حرکات ریتمیک غیر قابل کنترل در یک بخش از بدن)
احساس اضطراب یا عصبی بودن
گیجی
افسردگی
مشکل خواب
کابوس
سبکی سر
پارانویا (احساسات و افکار شدید مربوط به ترس و اضطراب)
افکار یا اقدام به خودکشی
سردردی که از بین نمی رود با یا بدون تاری دید

3. آسیب تاندون از جمله تاندونیت (التهاب تاندون) و پارگی تاندون:

علائم می تواند در مفاصلی همچون زانو یا آرنج رخ دهد که شامل:

درد
کاهش توانایی حرکت کردن

4. نوروپاتی محیطی (آسیب عصب ها در دست، پاها یا بازو):

علائم معمولا در دست و پا ایجاد می شود و شامل موارد زیر می باشد:

درد
بی حسی
ضعف
سوزن سوزن شدن

5. درد مفاصل و عضلات

6. آسیب کبدی:

آسیب کبدی ممکن است کشنده باشد و با علائم زیر همراه است:

از دست دادن اشتها
حالت تهوع
استفراغ
تب
ضعف
خستگی
خارش
زرد شدن پوست و سفیدی چشم
مدفوع روشن
درد شکم
تیره شدن رنگ ادرار

7. اسهال شدید ناشی از باکتری کلستریدیوم دیفیسیل با علائم:

مدفوع آبکی و خونی
گرفتگی معده
تب

8. مشکلات ریتم قلبی مانند طولانی شدن فاصله QT با علائم:

ریتم قلبی نامنظم
از دست دادن هوشیاری

9. افزایش حساسیت به نور خورشید:

علائم می تواند شامل آفتاب سوختگی پوست باشد

موارد ذکر شده لیست کامل عوارض جانبی لووفلوکساسین نمی باشد، توصیه می شود در صورت مشاهده هرگونه علائم مشکوک با پزشک مشورت کنید.

موارد احتیاطی مصرف لووفلوکساسین

در صورت ابتلا به مشکلات کلیوی، پزشک دوز و دفعات مصرف لووفلوکساسین را با توجه به این که کلیه ها تا چه حد آسیب دیده باشند تعیین می کند.
لووفلوکساسین ممکن است باعث سرگیجه و سبکی سر شود. در طول مصرف این دارو رانندگی نکنید، با ماشین آلات سنگین کار نکنید و از انجام هرگونه فعالیتی که نیاز به هوشیاری دارد اجتناب کنید.
در صورتی که قبلا نسبت به این دارو حساسیت داشته اید از مصرف دوباره آن اجتناب کنید زیرا ممکن است کشنده باشد.
این دارو خطر پارگی تاندون یا تاندونیت (التهاب تاندون) را افزایش می دهد. این عارضه ممکن است در هر سنی رخ دهد اما در افرادی که بالای 60 سال سن دارند، بیمارانی که داروهای کورتن مصرف می کنند و کسانی که پیوند کلیه، قلب یا ریه انجام داده اند بیشتر دیده می شود.
در صورت بروز علائم نوروپاتی محیطی مصرف این دارو را متوقف کرده و فورا با پزشک تماس بگیرید زیرا نوروپاتی محیطی ممکن است دائمی شود، علائم آن شامل درد، سوزش، سوزن سوزن شدن، بی حسی و ضعف می باشد.
این دارو در موارد نادر ممکن است باعث بروز افکار یا رفتار مربوط به خودکشی شود که در افرادی که سابقه افسردگی دارند بیشتر دیده می شود. در صورت مشاهده علائم فورا با پزشک مشورت کنید.
در صورت مشاهده علائم تشنج بعد از مصرف دارو حتما به پزشک اطلاع دهید.
مصرف لووفلوکساسین در افرادی که به بیماری میاستنی گراویس مبتلا هستند ممکن است ضعف عضلانی را تشدید کند. در صورت سابقه ابتلا به این بیماری نباید لووفلوکساسین استفاده کنید.
مصرف این دارو ممکن است عوارض جانبی جدی ایجاد کند، بنابراین تنها در برخی بیماری هایی که گزینه درمانی دیگری برای آن ها وجود ندارد باید استفاده شود.
افراد مسن، کسانی که در خانواده خود سابقه ابتلا به وضعیت طولانی شدن QT دارند، افرادی که دچار کمبود پتاسیم در خون هستند یا داروهای خاص برای کنترل ریتم قلبی مصرف می کنند بیشتر در معرض مشکلات ریتم قلبی هستند.
افراد دیابتی که لووفلوکساسین را به همراه داروهای دیابت یا انسولین مصرف می کنند ممکن است دچار کاهش یا افزایش شدید قند خون شوند. از آن جا که کاهش شدید قند خون در برخی موارد می تواند به کما و مرگ منجر شود، حتما در دوره مصرف دارو قند خون خود را کنترل کرده و در صوت کاهش شدید قند خون مصرف دارو را قطع و با پزشک تماس بگیرید. ممکن است نیاز به تغییر آنتی بیوتیک باشد.
این دارو می تواند باعث حساسیت بیشتر پوست نسبت به نور خورشید شود و خطر آفتاب سوختگی را افزایش دهد. در صورت خارج شدن از منزل حتما از ضد آفتاب و غیره استفاده کنید.
پزشک ممکن است برای بررسی عملکرد کبد آزمایش خون انجام دهد و در صورتی که کبد به خوبی کار نکند در صورت نیاز مصرف دارو قطع می شود.
پزشک ممکن است از آزمایش خون برای بررسی عملکرد کلیه استفاده کند و در صورتی که کلیه ها به خوبی کار نکنند در صورت نیاز پزشک دوز دارو را کاهش می دهد.
در دوره درمان با آزمایش شمارش گلبول های سفید خون تعداد سلول های بدن برای مقابله با عفونت اندازه گیری می شود، افزایش تعداد آن ها نشانه عفونت است.

لووفلوکساسین در بارداری

لووفلوکساسین جزو داروهای دسته C برای بارداری می باشد، به این معنا که بر اساس تحقیقات انجام شده روی حیوانات این دارو می تواند تاثیر منفی روی جنین داشته باشد، همچنین تحقیقات کافی روی انسان انجام نشده است.

بنابراین اگر باردار هستید یا قصد بارداری دارید قبل از مصرف لووفلوکساسین حتما با پزشک مشورت کنید. در صورت تجویز پزشک، اگر عفونت یک هفته بعد از اتمام دارو بهبود پیدا نکند لازم است به پزشک مراجعه کنید.

لووفلوکساسین در شیردهی

لووفلوکساسین از شیر مادر به نوزاد منتقل می شود و ممکن است باعث عوارض جانبی در نوزادان شود.

قبل از شیردهی با پزشک مشورت کنید. پزشک ممکن است به مادر توصیه کند در دوره درمان شیردهی را قطع کرده یا داروی دیگری تجویز کند.

لووفلوکساسین برای کودکان و نوزادان

این دارو نباید در نوزادان کمتر از 6 ماه مصرف شود. مصرف این دارو در کودکان خطر ابتلا به مشکلات عضلانی و استخوانی مانند درد مفاصل، آرتریت و آسیب تاندون را افزایش می دهد.

تداخل دارویی لووفلوکساسین

برخی داروهایی که خطر عوارض جانبی لووفلوکساسین را افزایش می دهند عبارتند از:

1. انسولین و برخی داروهای دیابت خوراکی

از جمله این داروها می توان به ناتگلینید، پیوگلیتازون، رپاگلینید و روزیگلیتازون اشاره کرد.

مصرف همزمان لووفلوکساسین با این داروها ممکن است میزان قند خون را به شدت کاهش یا افزایش دهد، در صورت مصرف همزمان قند خون خود را کنترل کنید.

2. وارفارین

مصرف همزمان لووفلوکساسین با وارفارین خطر خونریزی را افزایش می دهد و ممکن است نیاز باشد پزشک از نزدیک بیمار را زیر نظر داشته باشد.

3. داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی

از جمله این داروها می توان به ایبوپروفن و ناپروکسن اشاره کرد. مصرف همزمان این داروها ممکن است باعث تحریک سیستم عصبی مرکزی و تشنج شود، در صورتی که سابقه تشنج دارید قبل از مصرف لووفلوکساسین با پزشک مشورت کنید.

4. تئوفیلین

مصرف همزمان لووفلوکساسین با این دارو ممکن است باعث افزایش سطح تئوفیلن در خون شود که با علائمی همچون تشنج، فشار خون پایین و ضربان قلب نامنظم همراه است. در صورت مصرف این داروها پزشک باید وضعیت شما را از نزدیک زیر نظر داشته باشد.

5. داروهایی که ممکن است اثر لووفلوکساسین را کاهش دهند

مصرف همزمان برخی داروها به همراه لووفلوکساسین ممکن است اثر دارویی لووفلوکساسین را کاهش دهند.

برخی از این داروها عبارتند از:

سوکرالفات، دیدانوزین، مولتی ویتامین ها، آنتی اسیدها یا سایر داروها و مکمل های حاوی منیزیم، آلومینیوم، آهن یا روی ممکن است سطح لووفلوکساسین و اثر آن را کاهش دهند، بنابراین بهتر است بین مصرف لووفلوکساسین و این داروها دو ساعت فاصله بیندازید.

دوز مصرف لووفلوکساسین

تعیین دوز مصرف لووفلوکساسین توسط پزشک به برخی عوامل بستگی دارد از جمله:

سن
وزن
سابقه پزشکی مانند آسیب کلیوی
نوع و شدت بیماری که دارو برای آن تجویز شده است

معمولا پزشک با دوز پایین شروع کرده و با گذشت زمان دوز دارو را افزایش می دهد تا به دوز مناسب برسد و در نهایت کمترین دوز موثر را تعیین می کند.

نکته مهم: لووفلوکساسین یک داروی تجویزی است و دوز مصرف آن تنها توسط پزشک و با توجه به شرایط پزشکی بیمار تعیین می شود، از مصرف خودسرانه یا کاهش و افزایش مصرف این دارو اجتناب کنید و حتما قبل از مصرف آن با پزشک مشورت کنید.

دوز مصرف برای ذات الریه

بزرگسالان 18 تا 64 سال

ذات الریه بیمارستانی (ذات الریه که در بیمارستان به آن مبتلا شده اید): 750 میلی گرم در هر 24 ساعت به مدت 7 تا 14 روز

ذات الریه اکتسابی از جامعه: 500 میلی گرم هر 24 ساعت برای 7 تا 14 روز یا 750 میلی گرم هر 24 ساعت برای 5 روز، مقدار مصرف به نوع باکتری های عامل عفونت بستگی دارد

کودکان 0 تا 17 سال