ضرب المثل «چوبکاری نفرمائید» در دو معنای حقیقی و استعاره و کنایه می تواند مورد استفاده قرار بگیرد.
مفهوم واقعی این ضرب المثل «تنبیه کردن با چوب» یا «با چوب کسی را زدن» است که زمان های قدیم به عنوان نوعی مجازات برای افراد خطا کار انجام می شده ولی زمانی که ضرب المثل «چوبکاری نفرمائید» به صورت کنایه استفاده می شود به معنی «به خاطر لطف و محبت زیاد کسی را شرمنده و خجل کردن، مورد لطف قرار دادن و خوبی کردن به کسی که در حق ما کار نیکی انجام نداده، بیش از حد معمول از کسی پذیرایی کردن» می باشد.
برای مثال در تعارفات معمول زمانی که شخصی را بیش تر از حد معمول تحویل گرفته و از او پذیرایی کنیم طرف مقابل از روی خجالت و تواضع می گوید: چوبکاری می فرمایید.
ریشه و داستان ضرب المثل «چوبکاری نفرمائید»
چوبکاری یا تنبیه کردن افراد با چوب از ایام قدیم انجام می شده است، مثلا بزرگ تر ها بچه های کوچک و بازیگوش را با با چوب های نازک تنبیه می کردند و به دست و پای آن ها با چوب ضربه می زدند تا درد این ضربه ها درس عبرتی برای بچه ها شود و آن ها دیگر بازیگوشی نکنند.
هم چنین در گذشته که مرد سالاری مرسوم بود مردان متاهل برای تنبیه همسران شان، آن ها را با چوب های ضخیم انار می زدند، ضربه های این چوب بسیار دردناک بود و باعث خون آلود و متورم شدن بدن می شد.
کم کم با گذشت زمان چوبکاری و با چوب زدن از خانه ها بیرون آمد و جای خود را در سیاست باز کرد و به عنوان مجازات تاثیر گذاری برای مجرمین سیاسی در نظر گرفته شد، چوب زدن هم به این شکل بود که اگر مجرم محکوم به مرگ شده بود او را به پشت روی زمین می خواباندند و با چوب های ضخیم آن قدر به شکم او ضربه می زدند که روده های مجرم پاره شده و وی پس از چند ساعت در اثر خونریزی به طرز فجیعی تسلیم مرگ می شد.
اما برای محکومینی که مجازات شان مرگ نبود و اکثرا از طبقه شاهزادگان، امیران ارتش و حاکمان شهر ها بودند با چوب به پاها ضربه می زدند یا جریمه ی نقدی می کردند و یا آن ها را به جای بد آب و هوایی تبعید می کردند تا بدین ترتیب سایر افراد دولت حساب کار دست شان بیاید و اشتباه آن ها را تکرار نکنند.
مجازات محکومین سیاسی به وسیله ی چوبکاری در زمان فتحعلی خان قاجار شروع شد و در زمان ناصر الدین شاه با تدابیری که میرزا تقی خان امیرکبیر اندیشید شدت گرفت و ادامه یافت، امیر کبیر شاهزادگان، حکام ولایات و فرماندهان قشون را که در انجام وظایف خود کوتاهی می کردند به وسیله ی چوبکاری مجازات می کرد تا درس عبرتی برای سایر افراد دولت باشد.
بر اساس مدارک به جا مانده از آن دوران، در زمان امیر کبیر به جز حکام شهر ها چهارده تن از عمو ها و عمو زاده های ناصر الدین شاه و حتی پسران فتحعلی شاه قاجار نیز به علت خطا هایی که مرتکب شده بودند با چوب تنبیه شده و جریمه هم شامل حال شان گردید، این نوع مجازات پس از قتل امیر کبیر دیگر به جدیت قبل انجام نشد و سخت گیری هایی هم که درباره ی شاهزادگان صورت می گرفت دیگر اجرایی نشد.
در جواب چوبکاری نفرمایید چه بگوییم؟
در جواب اصطلاح چوب کاری نفرمایین می توانید بگویید : خواهش میکنم، نفرمایین
🔥 برای مشاهده سریع جدیدترین فال های امروز روی دکمه زیر کلیک فرمایید
