نقد و بررسی فیلم هشت نفرت انگیز + خلاصه داستان

نوشته شده توسط

۷ مرداد ۱۳۹۹

نقد و بررسی و داستان فیلم سینمایی هشت نفرت انگیز

خلاصه داستان فیلم هشت نفرت انگیز | داستان کامل | نقد و بررسی | آمار فیلم و جوایز

هشت نفرت انگیز (The Hateful eight) فیلمی در ژانر وسترن و معمایی به کارگردانی کوئنتین تارانتینو، کارگردان مشهور آمریکایی است و از ستارگان آن می توان به ساموئل جکسون، کرت راسل و جنیفر جیسون لی اشاره کرد.

هشت نفرت انگیز هشتمین فیلم تارانتینو است که برای درجه سنی بالای 18 سال ساخته شده و شیوه نام گذاری فیلم نیز در واقع به گونه ای به این موضوع اشاره دارد.

درجه فیلم: R
ژانر: وسترن، معمایی
زمان فیلم: 168 دقیقه
تاریخ اکران: 25 دسامبر 2015
استودیو: واینستین کمپانی

خلاصه فیلم

جان روث که یک شکارچی جایزه بگیر است که تبهکار فراری به نام دیزی دامرگو را دستگیر کرده و قصد دارد برای معرفی به شهر رد راک ببرد، اما با شروع طوفان مجبور می شود شب را به همراه افرادی نا شناس در یک مهمان خانه بگذراند …

داستان کامل فیلم

خطر اسپویل و لو رفتن داستان:

در سال 1877 سرگرد مارکی وارن، شکارچی جایزه بگیر، در حال انتقال سه جسد به شهر رد راک است و سوار بر کالسکه مردی به نام او بی می شود، در حالی که شکارچی جایزه بگیر جان روث به همراه دیزی دامرگوی دستبند به دست نیز در این کالسکه حضور دارند.

روث دیزی را دستگیر کرده و قصد دارد پس از رسیدن به شهر رد راک او را تحویل دهد.

وارن نامه ای دارد که ادعا می کند رئیس جمهور لینکلن مدت ها قبل برایش نوشته است. روث که آشنایی قبلی با وارن دارد از او می خواهد نامه لینکلن را نشان دهد.

در میان راه کریس منیکس که به عنوان کلانتر جدید شهر در حال سفر به رد راک است از روث و وارن می خواهد تا اجازه دهند سوار کالسکه شود، روث در ابتدا مخالفت می کند اما با تهدید منیکس تغییر نظر می دهد، وارن و روث برای محافظت از اموال خود با هم متحد می شوند.

این گروه به دلیل طوفان شدید در راه به خانه مینی پناه می برند در حالی که قفل درب جلوی خانه شکسته است. باب در خانه از آن ها استقبال می کند، او یک مکزیکی است که می گوید صاحب خانه، یعنی مینی، به دیدن مادرش رفته و خانه را به او سپرده است اما وارن به او مشکوک می شود.

ساکنان دیگری که در خانه حضور دارند شامل آزوالدو موبری (مأمور اعدام که به رد راک می رود)، جو گیج (یک گاوچران آرام که قصد ملاقات مادرش را دارد) و ژنرال سنفورد (ژنرال سابق) می باشد.

روث به همه این افراد شک دارد و به جز وارن همه را خلع سلاح می کند، او سلاح ها را به او بی می سپارد تا آن ها را داخل چاه دفن کند.

منیکس هنگام شام با خنده می گوید که نامه لینکلن بدون شک جعلی است و وقتی روث موضوع را از وارن می پرسد او این سخن را تایید می کند. وارن عمدا اسلحه ای در کنار دست ژنرال می گذارد و با تعریف ماجرای قتل پسرش او را تحریک می کند.

وقتی سنفورد اسلحه را بر می دارد وارن او را می کشد و به این صورت انتقام اعدام زندانیان سیاه پوست که سنفورد در زمان جنگ انجام داده را می گیرد.

در حالی که همه مبهوت این درگیری شده اند یک نفر از فرصت به دست آمده استفاده کرده و قهوه را مسموم می کند.

روث و او بی هر دو از قهوه می نوشند و به طرز وحشتناکی خون بالا می آورند. روث در حال مرگ و با نا امیدی به دیزی حمله می کند اما دیزی او را با اسلحه خودش می کشد. وارن دیزی را خلع سلاح می کند و او را کنار جسد روث رها می کند و دیگران را با تهدید کنار دیوار به خط می کند.

وارن فقط به منیکس اعتماد دارد زیرا اگر روث به او هشدار نداده بود منیکس هم از قهوه مسموم شده نوشیده بود. پس منیکس هیچ اطلاعی از تبهکاران ندارد.

وارن صندلی مخصوص دیو که قبلا در این خانه ساکن بوده را کنار می زند و متوجه رد خون می شود، او برای افراد جمع تعریف می کند که مینی از مکزیکی ها متنفر است پس هرگز خانه خود را به شخصی مثل باب (که مکزیکی است) نمی سپارد.

وارن استنباط می کند که باب صاحبان این خانه را کشته و مجرم است به همین دلیل با شلیک گلوله او را از پای در می آورد.

وقتی وارن تهدید به نوشاندن قهوه به دیزی می کند، گیج اعتراف می کند که قهوه را مسموم کرده است. در این حین مردی که در انبار زیرین مخفی شده به وارن تیراندازی می کند. موبری اسلحه ای که پنهان کرده را بیرون می آورد و به منیکس شلیک می کند، منیکس هم در مقابل او را هدف قرار می دهد و مجروحش می کند.

چند ساعت قبل: باب، موبری، گیج و جودی (برادر دیزی) وارد خانه مینی می شوند. آن ها مینی و پنج نفر دیگر به جز سنفورد را به قتل می رسانند. جودی به سنفورد می گوید قصد دارد خواهرش را نجات دهد و او برای زنده ماندن باید سکوت کند.

هنگامی که کشتار رخ می دهد قفل درب جلو نیز شکسته می شود. راهزن ها اجساد را دفن می کنند، شواهد را از بین می برند و اسلحه ها را در خانه مخفی می کنند. جودی در انبار مخفی می شود و همه منتظر ورود روث می مانند.

زمان حال: منیکس و وارن اگرچه هر دو به شدت زخمی شده اند اما اوضاع را تحت کنترل دارند و به سمت دیزی، گیج و موبری که زخمی است اسلحه کشیده اند.

آن ها جودی را با تهدید به قتل دیزی از انبار خانه خارج می کنند. جودی تسلیم می شود و لحظه ای که از انبار بیرون می آید وارن با شلیک گلوله او را می کشد. دیزی ادعا می کند که پانزده نفر از مردان برادرش در انتظار آن ها هستند تا منیکس را بکشند و ادعا می کند که اگر منیکس، وارن را بکشد به او اجازه فرار می دهد.

وارن موبری را به قتل می رساند. گیج اسلحه ای که زیر میز پنهان کرده را بیرون می کشد و سعی می کند تیراندازی کند اما توسط منیکس و وارن به ضرب گلوله کشته می شود.

وارن قصد دارد به دیزی هم شلیک کند اما گلوله ای برای شلیک ندارد، منیکس گلوله دارد اما به دلیل ضعف شدید بیهوش می شود.

دیزی بازوی روث را قطع می کند و در حالی که بازوی قطع شده از دستبندش آویزان است خودش را به اسلحه گیج می رساند، در این هنگام منیکس دوباره به هوش می آید و به سمتش تیراندازی می کند.

به پیشنهاد وارن، دیزی را حلق آویز می کنند و پس از آن، در حالی که هر دو مرد در حال مرگ هستند، منیکس نامه جعلی لینکلن را با صدای بلند می خواند.

نقد و بررسی فیلم

هشت نفرت انگیز اثری قابل توجه و نسبتا فاخر از تارانتینو است. او در این فیلم نیز به سبک خاص خودش که ترکیبی عجیب از خشونت و طنز است پایبند بوده است.

از آن جا که بیش از نود درصد فیلم در محیط بسته و فضای یک خانه رخ می دهد به نظر می رسد فیلم برداران کار نسبتا راحتی در پیش داشته اند. فیلم نامه به خوبی از عهده شخصیت پردازی بر آمده و برای هر یک از افرادی که در خانه مینی حضور دارند هدف خاصی در نظر گرفته شده است.

تارانتینو در این فیلم از طیفی از شخصیت های مثبت تا منفی استفاده کرده است، به نظر می رسد مثبت ترین شخصیت روث و منفی ترین شخصیت دیزی است و سایر افراد چیزی بین این دو هستند.

به عنوان مثال شخصیت وارن مثبت و کلیدی است اما وقتی می بینیم چقدر بی رحمانه و نا جوانمردانه پسر سنفورد را کشته است (هر چند شاید حرف هایش دروغ بوده) از او نا امید می شویم یا جو گیج که یک تبهکار و آدم کش است اما دیزی را دوست دارد، این موضوع را زمانی که وارن دیزی را تهدید به مرگ می کند می توان درک کرد.

موسیقی فیلم از نقاط مثبت فیلم است، تارانتینو به خوبی می داند که فضای بی روح خانه برای جذب مخاطب به موسیقی زیبا و خاصی نیاز دارد و این موضوع در صحنه خوانندگی دیزی یا پیانو زنی باب کاملا مشخص است.

هشت نفرت انگیز یک اثر خاص از کارگردانی کم کار و موفق است که اگرچه به پای آثار قبلی تارانتینو نمی رسد اما هم چنان اثری شایسته محسوب می شود.